14 Νοεμβρίου: Πανευρωπαϊκή Απεργία…

Για τη γενική απεργία στον Νότο της Ευρώπης

Tα μεγάλα συνδικάτα πρέπει να αντιληφθούν ότι η πανευρωπαϊκή απεργία ή, τουλάχιστον, η απεργία του ευρωπαϊκού Νότου, θα έπρεπε να είναι μια άλλη εναλλακτική. Απ’ αυτά εξαρτάται να δοθεί η τελευταία μάχη για την υπεράσπιση του κράτους πρόνοιας. Αν δεν τη δώσουν τώρα, θα έχουν συμβάλει με την αδράνειά τους στην ανεπίστρεπτη κατάρρευση της κοινωνικής Ευρώπης που γνωρίσαμε ως τώρα.

Είναι δύσκολο, ή ορθότερα αδύνατον, να φανταστεί κανείς αριστερή πολιτική ή πρόταση εξουσίας σε μία ευρωπαϊκή χώρα χωρίς ένα πολιτικό σχέδιο και όραμα για όλη την Ευρώπη. Η οικοδόμηση όμως ενός τέτοιου σχεδίου, ενός σύγχρονου διεθνισμού γίνεται, όσο δύσκολη και αν είναι, όχι μόνο στα χαρτιά αλλά και με συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες, την προσπάθεια να αναδειχθούν κοινά προβλήματα, αιτήματα, σχέδια και λύσεις — αλλιώς κινδυνεύει να μείνει γράμμα κενό. Σε αυτή την προοπτική λοιπόν, η γενική απεργία της 14ης Νοεμβρίου σε πολλές χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και όχι μόνο (η πρωτοβουλία ξεκίνησε από συνδικάτα στην Ισπανία, την Πορτογαλία, ενώ μετέχουν με απεργίες και στάσεις συνδικάτα στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ελλάδα, αλλά και τη Γερμανία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο κ.ά.)  έχει μεγάλη πολιτική σημασία. Κοινός τόπος των απεργιακών καλεσμάτων  είναι η ανατροπή του κυρίαρχου αφηγήματος της ευθύνης των λαών της Ευρώπης για την κρίση, ενώ τονίζεται ότι η κρίση χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την καταπάτηση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, υπέρ της αγοράς. Με την ευκαιρία αυτή, διαλέξαμε ένα  ισπανικό και όχι ελληνικό άρθρο, με θέμα ακριβώς τον συντονισμό των αγώνων στον ευρωπαϊκό Νότο, τη σημασία της 14ης του Νοέμβρη, το ρόλο και την ευθύνη των συνδικάτων να ξεπεράσουν τις εθνικές περιχαρακώσεις. Δυστυχώς, η απόφαση της ΓΣΕΕ, που περιορίζεται σε τρίωρη στάση  την ημέρα αυτή φαίνεται ότι επιβεβαιώνει τους φόβους και το απαισιόδοξο κομμάτι των σκέψεων του συγγραφέα. ΕΝΘΕΜΑΤΑ

http://www.rednotebook.gr/details.php?id=7635