Η νέα αφίσα με το σύνθημα «Πράξεις, όχι Λόγια» αποτελεί την νέα «διακοσμητική» παρέμβαση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στη σχολή μας με κύριο στόχο την ανάδειξη της ουσιαστικής της συμμετοχή στις διαδικασίες και γενικά στην καθημερινότητα του φοιτητικού συλλόγου. Παρόλο που πάει λίγος καιρός που το χειμερινό εξάμηνο έχει ξεκινήσει, η ΔΑΠ–ΝΔΦΚ είχε ευκαιρίες να μας αποδείξει ότι είναι ακριβώς αυτό που λέει η αφίσα της, «Πράξεις και όχι λόγια», έχοντας παρουσία σε πρωτοβουλίες τους φοιτητικού συλλόγου τόσο για το ζήτημα των σχεδιαστικών υλικών , το προσφυγικό και τη συνέλευση που καλέστηκε χτες 20/10/15. Παρόλα αυτά, οι συνάδελφοι από τη ΔΑΠ, επέλεξαν να λάμψουν δια της απουσίας τους. Μάλλον δεν είχαμε καταλάβει εξαρχής καλά, αφού οι «πράξεις» που εννοούσαν ήταν , μάλλον , το μοίρασμα των σημειώσεων και η οργάνωση πάρτυ, παρά η συμμετοχη τους στις συλλογικές διαδικασίες του συλλόγου.
Όσον αφορά τα σχεδιαστικά υλικά για το μάθημα του Τεχνικού Σχεδίου, με δήλωση του υπεύθυνου καθηγητή, πλέον δεν θα διανέμονται δωρεάν από τη σχολή, αλλά ο καθένας και η καθεμία από εμας είμαστε αναγκασμένοι να τα αγοράσουμε. Στα πλαίσια της δημόσιας δωρεάν παιδείας, ακόμα και σε περιόδους πενιχρής χρηματοδότησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων όπως η παρούσα , πρέπει να εξακολουθεί να αποτελεί προτεραιότητα των πανεπιστημίων η δωρεάν κάλυψη των φοιτητικών αναγκών, είτε σε υλικά είτε σε συγγράμματα και φωτοτυπίες, έτσι ώστε να γίνεται εφικτή η παρακολούθηση των μαθημάτων. Για το λόγο αυτό, την Παρασκευή 16/10 πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το γραφείο του κοσμήτορα της σχολής ,μετά από πρωτοβουλία του διοικητικού συμβουλίου στο οποίο η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ συμμετείχε και συνυπέγραψε. Παρ’όλα αυτά όμως, η παράταξη που στα λόγια συμμετέχει στις ενέργειες του φοιτητικού συλλόγου για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των φοιτητών , όταν ήρθε η ώρα της πράξης απουσίαζε, αφού δεν εμφανίστηκε πουθενά καθόλη τη διάρκεια της διαμαρτυρίας.
Από την άλλη μεριά η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μπορεί έμπρακτα και όχι στα λόγια να αδιαφορεί για τα συμφέροντα των φοιτητών, δεν αδιαφορεί σίγουρα όμως για τα δικά της συμφέροντα. Μια φοιτητική παράταξη που βασίζει τη δράση της και αντλεί τη δύναμη της από τις πελατειακές σχέσεις που αναπτύσσει με τους φοιτητές της σχολής, μάλλον μόνο διευκολύνεται από τα κενά που αφήνει η υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημίων. Με αυτό τον τρόπο βρίσκει την ευκαιρία να χτίσει μία σχέση «δούναι και λαβείν», μία σχέση η οποία δήθεν θα διευκολύνει την καθημερινότητα του φοιτητή ενώ παράλληλα θα βάζει ταφόπλακα στον πολιτικό διάλογο, μία σχέση που θα διδάσκει καθημερινά ότι ο ατομικός δρόμος είναι η μόνη λύση. Η δράση της είναι καιροσκοπική και σε καμία περίπτωση δεν σχετίζεται με τη διεκδίκηση της παγίωσης του δικαιώματος παροχής δωρεάν υλικών όχι μόνο για τους φετινούς αλλά και για τους επόμενους πρωτοετείς , όχι μόνο για το τεχνικό σχέδιο αλλά για όλα τα μαθήματα.
Παράλληλα, ας μην λησμονούμε το τραπεζάκι αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες που έχει στηθεί έξω απ΄το αμφιθέατρο 1,2 προκειμένου να συλλέγονται καθημερινά τα απαραίτητα είδη ανάγκης και να μεταφέρονται στις υπάρχουσες δομές αλληλεγγύης. Αυτή η κίνηση αποτελεί μια προσπάθεια του φοιτητικού μας συλλόγου να γίνει κομμάτι του κινήματος αλληλεγγύης που έχει αναπτυχθεί στην χώρα μας από διάφορους φορείς και συλλογικότητες, για την κάλυψη των βασικών αναγκών και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των προσφύγων που καταφθάνουν στη χώρα, αντιμέτωποι με την ελλειμματική, σχεδόν εγκληματική, κρατική μέριμνα, αλλά και τις ρατσιστικές πολιτικές της Ευρώπης-Φρούριο. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ παρότι συνυπέγραψε στο Διοικητικό Συμβούλιο που καλέστηκε για αυτή την προσπάθεια, για ακόμη μία φορά, δια της απουσίας της, μας απέδειξε στην πράξη την πλήρη αδιαφορία της για αυτή την προσπάθεια, αφού από το μάζεμα των τροφίμων μέχρι τη μεταφορά τους στα σημεία όπου βρίσκονται οι πρόσφυγες, δεν έχουν συμβάλλει πουθενά.
Τρίτο και τελευταίο σημείο στη λίστα των «λόγια , χωρίς πράξεις» Γενική Συνέλευση του συλλόγου στις 20/10 . Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ παρόλο που είχε συμφώνησε στη διεξαγωγή της συνέλευσης έτσι ώστε να συντονίσει ο φοιτητικός μας σύλλογος τη δράση του, δεν εμφανίστηκε ποτέ . Η μόνη «πράξη» των συναδέλφων από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ήταν η περιφορά τους πριν τη συνέλευση στους χώρους γύρω απ’ το αμφιθέατρο και η παρότρυνση των φοιτητών να μην περιμένουν να ξεκινήσει η διαδικασία μιας και δεν εκτιμούσαν ότι θα έχει απαρτία . Αυτή η τακτική είναι καθιερωμένη απ’ τη μεριά της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ , που αν όντως δουλεύει για κάτι πραγματικά σ΄αυτή τη σχολή -και δεν μένει στα λόγια- , αυτό είναι η αποπολιτικοποίηση του φοιτητικού συλλόγου και η υπονόμευση κάθε συλλογικής διαδικασίας και συλλογικής διεκδίκησης.
Εμείς απ΄την πλευρά μας, θα συνεχίσουμε με τα λόγια μας να προσπαθούμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας και τα οράματά μας. Με τα λόγια όμως που δεν μένουν εκεί, αλλά πραγματώνονται μέσα από τους αγώνες μας, τους αγώνες των φοιτητών/τριών, για τα δικαιώματα μας, για τους ανθρώπους που βλέπουν και τα δικά τους όνειρα να γκρεμίζονται. Μέσα εν τέλει από τους αγώνες για το Πανεπιστήμιο των αναγκών μας, για την κοινωνία των ονείρων μας. Όσο για τη ΔΑΠ – ΝΔΦΚ, μάλλον, περισσότερο κακό κάνει στην εικόνα της αυτή η αφίσα , αφού έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την παρουσία της στη σχολή μας και κάνει ακόμα πιο έντονη την απουσία της σ ΄ότι σχετίζεται με τις δράσεις του φοιτητικού συλλόγου , με τις ανάγκες και τις επιθυμίες των φοιτητών .
Εγκέλαδος Πολιτικών Μηχανικών 