Monthly Archives: Φεβρουαρίου 2017

Κόντρα στις Εργολαβίες, αγώνας για αξιοπρεπή ζωή

%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%b5%cf%82Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή το ζήτημα του καθαρισμού στο χώρο των πανεπιστημίων , μας γίνεται ξεκάθαρο ,για ακόμη μια φορά , τι σημαίνει εργολαβίες μέσα στο δημόσιο τομέα.  Η παρούσα κατάσταση και τα προβλήματα που έχει  δημιουργήσει στους εργαζομένους, έχει τις ρίζες της σε κυβερνητικές επιλογές του παρελθόντος, οι οποίες παραχώρησαν λειτουργίες του Πανεπιστημίου, όπως η σίτιση και ο καθαρισμός, σε ιδιωτικές εταιρείες. Ωστόσο, δυναμιτίζεται από τις επιλογές της τωρινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία όχι μόνο εξακολουθεί να διατηρεί τις εργολαβίες μέσα στις σχολές αλλά ταυτόχρονα, έχοντας  καταστρέψει τις εργασιακές συνθήκες στον ιδιωτικό τομέα και καταστρατηγήσει τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, έχει δημιουργήσει  συνθήκη  ομηρίας για τις καθαρίστριες των πανεπιστημίων.

Ας παραθέσουμε λοιπόν τα γεγονότα με τη σειρά τους. Στα μέσα του Δεκέμβρη, υπό το πρόσχημα της μείωσης του ποσοστού του προϋπολογισμού που αναφέρεται στα πανεπιστήμια,   η ιδιωτική εταιρεία ISS, που έχει αναλάβει την καθαριότητα στο ΕΜΠ, ανακοινώνει στις εργαζόμενες την περικοπή του επιδόματος γάμου αλλά και την μείωση των ωρών υπηρεσίας τους  με επακόλουθο την μείωση του μισθού τους, συναρτήσει των τριετιών που δουλεύει η καθεμιά. Οι καθαρίστριες απευθυνόμενες στον πρύτανη του ΕΜΠ αρχικά, αν και λάβαν την υπόσχεση ότι θα μιλήσει με τον εργοδότη προκειμένου να μην μειωθούν οι ώρες εργασίας, καθώς για το επίδομα γάμου δεν μπορεί να κάνει κάτι μιας και αποτελεί κυβερνητική απόφαση, η τελική στάση απέναντί τους είναι αυτή της αδιαφορίας. Όσον αφορά τον εργολάβο, ύστερα από την πίεση που του προκαλέσαν οι 48ώρες απεργίες των καθαριστριών, τους έθεσε το εξής δίλλημα. Είτε θα δεχτούν τις παραπάνω μειώσεις , είτε θα προσληφθούν από τον ΑΣΕΠ με 2ετής συμβάσεις εργασίας, οι οποίες θα έχουν σαν βασικό κριτήριο τα χρόνια ανεργίας.  Δηλαδή όλες αυτές οι εργαζόμενες που διεκδικούν τώρα τον μισθό τους, θα απολυθούν αρχικά , όντας μέχρι τώρα εργαζόμενες, για να προσληφθούν στην θέση τους μακροχρόνια άνεργες. Στην επόμενη διετία θα απολυθούν οι δεύτερες και θα προσληφθούν οι πρώτες. Με απλά λόγια μιλάμε για μια πρόταση που στοχεύει στην  ανακύκλωση της ανεργίας και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Ας σημειωθεί ότι βασικό-ρατσιστικής χροιάς-κριτήριο για την πρόσληψη είναι η ελληνική ιθαγένεια, ενώ είναι γεγονός ότι , οι περισσότερες εργαζόμενες στον καθαρισμό δεν έχουν.

Παράλληλα για να μη νομίζει κανείς ότι ο συγκεκριμένος εργολάβος κάνει ‘’πλημμελώς’’ τη δουλειά του και προκειμένου να αναδειχθεί ότι δεν είναι θέμα εταιρίας αλλά συνολικά πρόβλημα της ίδιας της λογικής των εργολαβιών, ας παραθέσουμε δειγματολογικά και την περίπτωση του ΕΚΠΑ και συγκεκριμένα των κτηρίων του Μεγάρου Θεωρητικών Επιστημών του ΝΟΠΕ. Στις Σχολές του ΝΟΠΕ εδώ και κάποια χρόνια και λόγω της μείωσης των αποθεματικών(από 40 εκατομμύρια το 2010 σε 8 με το τρίτο μνημόνιο για το ΕΚΠΑ), η καθαριότητα από δικαίωμα των φοιτητών/τριών προκειμένου να σπουδάζουν σε ανθρώπινες κι υγιεινές συνθήκες, έχει μετατραπεί μέσω αλλεπάλληλων διαγωνισμών σε μπαλάκι στα χέρια εργολάβων. Μετά από σύντομη συζήτησή μας με εργαζόμενη στο ΕΚΠΑ καθαρίστρια, πληροφορηθήκαμε ότι στην αρχή της φετινής χρονιάς το Πανεπιστήμιο προσέλαβε με 3-4μηνη σύμβαση έναν περιορισμένο αριθμό γυναικών με μηνιαίο μισθό περίπου 600 ευρώ. Μόλις οι συμβάσεις έληξαν, οι γυναίκες απολύθηκαν και διεξήχθη διαγωνισμός. Όμως σε αυτό το πόκερ στο οποίο οι εργολάβοι έπαιξαν με την εργασία και τις ζωές των καθαριστριών και το δικαίωμα μας σε καθαρές κτηριακές υποδομές, μια από τις ηττημένες εταιρίες κίνησε διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων .Έτσι μέχρι να εκδικαστεί η προσφυγή, τα κτήρια του ΝΟΠΕ εγκαταλείφθηκαν στη μοίρα τους και κατάντησαν για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια για διάστημα περίπου ενάμιση μήνα σκουπιδότοπος.Από αυτή την κατάσταση βέβαια δεν βλάπτεται ο εργολάβος, που είναι και ο απόλυτα υπέυθυνος αλλα οι χαμιλομισθες καθαρίστριες και οι ιδιοι οι φοιτητες.  Μαλιστα, η εικόνα αυτή όχι μόνο ήταν αντιαισθητική  αλλά έδωσε και πάτημα στην κυρίαρχη αφήγηση και σε αντιδραστικές δυνάμεις εντός των Σχολών να κάνουν λόγο για ‘’δημόσια Πανεπιστήμια-μπάχαλο’’ ενώ η ίδια η πολιτική τους είναι αυτή που υποβαθμίζει τους κοινωνικούς μας χώρους θέτοντας και σε κίνδυνο την υγεία τόσων φοιτητών/τριών .Ταυτόχρονα οι καθαρίστριες πλέον με τη νέα εργολαβία όπως οι ίδιες αναφέρουν, εργάζονται για κάτι παραπάνω από 300 ευρώ,όπως διαχρονικά συμβαίνει με τους μισθούς όταν εμπλέκονται εργολάβοι και με εντελώς ευέλικτο ωράριο εργασίας.Όσο για ένσημα….ούτε λόγος.

Στο σημείο αυτό , θα είναι σφάλμα να μην αναφερθούμε στο κέρδος που αντλεί ο εκάστοτε εργολάβος εις βάρος τόσο της πολιτείας όσο και των ίδιων των εργαζομένων. Η καθαριότητα στο δημόσιο, θα κόστιζε περίπου τα μισά λεφτά αν οι καθαρίστριες ήταν μόνιμο προσωπικό, διορισμένο από το δημόσιο. Αντ’ αυτού , την καθαριότητα όπως και άλλες λειτουργίες του πανεπιστημίου, τις αναλαμβάνουν εργολαβίες , υπογράφοντας συμβάσεις με τα διπλάσια λεφτά. Η διαφορά αυτή, αποτελεί το κέρδος του εργοδότη. Με τα νέα δεδομένα στο ζήτημα των καθαριστριών, αυτό που ουσιαστικά βλέπουμε είναι ότι ο εργολάβος εκμεταλλευόμενος τις εργασιακές συνθήκες που έχουν διαμορφώσει από τα πριν ,οι κυβερνητικές επιλογές, μετατρέπει σε βάρος των εργαζομένων, τις περικοπές των μισθών σε δικό του κέρδος.

Από τη μεριά μας θεωρούμε ότι οι εργολαβίες συνεπάγονται πολλαπλό κακό για τα Πανεπιστήμια, τα φοιτητικά συμφέροντα και τους/τις εργαζόμενους/ες στην καθαριότητα. Αφενός δε νοιάζονται πραγματικά για τις Σχολές μας ,τη συντήρηση των εγκαταστάσεων και τις συνθήκες καθαριότητας κι αφετέρου καταδικάζουν επιδιώκοντας μονάχα την αποκόμιση κέρδους ,το καθαριστικό προσωπικό σε μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας. Είμαστε κατηγορηματικοί/ές ότι οι εργολαβίες και οι εταιρίες εν γένει δεν έχουν χώρο στα Πανεπιστήμια. Οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες του ΕΜΠ με τις συνεχόμενες 48ωρες απεργίες τους δείχνουν το δρόμο της διεκδίκησης για τους όρους εργασίας κι αξιοπρεπούς ζωής τους. Οφείλουμε να δείξουμε αλληλεγγύη και να ενώσουμε τις φωνές μας με αυτές τις γυναίκες, να απαιτήσουμε τη μόνιμη πρόσληψη τους αλλά και γενικά του προσωπικού καθαριότητας από τα Πανεπιστήμια χωρίς τη μεσολάβηση κανενός εργολάβου, κανενός επιχειρηματία που καρπώνεται τον κόπο τους.

Οι ανάγκες φοιτητών/τριών και τα συμφέροντα των εργαζομένων πάνω από τα κέρδη τους!