Επιτέλους κάποιος να τα πει!
Καθώς το 2017 πλησίαζε στο τέλος του, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θυμήθηκε να «καταγγείλει» την προβληματική κατάσταση στο χώρο της σχολής, μετά την απόρριψη αιτήσεων για απαλλαγές. Με κλονισμένη την εμπιστοσύνη τους λοιπόν, μιας και δεν ξανάγινε στα χρονικά η διοίκηση της σχολής να αθετεί τις δεσμεύσεις της, δημοσίευσαν καταγγελίες τόσο προς τη διοίκηση όσο και προς το ΔΣ(?) για ανευθυνότητα (!!!).
Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, η αντιπαράθεση που άνοιξε την προηγούμενη χρονιά μεταξύ διοίκησης και Φοιτητικού Συλλόγου, με αφορμή το νέο Πρόγραμμα Σπουδών, παραμένει και φέτος ανοιχτή μετά την τροποποίηση των μεταβατικών διατάξεων. Η προχειρότητα με την οποία δημιουργήθηκε το ΝΠΣ δεν θα μπορούσε παρά να έχει σαν επακόλουθο την αναστάτωση που δημιουργήθηκε με την εφαρμογή του. Πόσο μάλλον, όταν το κείμενο με τις μεταβατικές που δημοσιεύτηκε εν μέσω της επαναληπτικής εξεταστικής ήταν πλήρως ασαφές. Την ώρα λοιπόν που όλα τα παραπάνω επηρέαζαν τον προγραμματισμό πολλών φοιτητών και δημιουργούσαν ασάφεια για το πώς θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα από εδώ και πέρα, για την ΔΑΠ όλα ήταν ανθηρά!
Συνεχίζοντας λοιπόν, παρά τις αποφάσεις και τη συνεχή πίεση από μεριάς του συλλόγου –θυμίζουμε εδώ τις αποφάσεις του ΔΣ για απαλλαγές στα μαθήματα επιλογής, παράταση του μεταβατικού έτους, καμία ατομική διαπραγμάτευση– η ΔΑΠ, συνέχιζε να καλλιεργεί τον εφησυχασμό, με προφάσεις όπως «η πολυπλοκότητα του συστήματος επιλογής, γίνεται για να βοηθήσει συμφοιτητές μας που θέλουν να δηλώσουν παραπάνω μαθήματα»! Τον ίδιο καιρό που μάλιστα, καλούνταν συνέχεια συνελεύσεις επί του θέματος στις οποίες ούτε καν έκανε τον κόπο να εμφανίζεται και να καταθέτει τις προτάσεις της για τις μεταβατικές. Για του λόγου το αληθές, με μια πρόχειρη αναζήτηση στο mqn, ο καθένας μπορεί να βρει κάμποσες αποφάσεις του Δ.Σ. επί του θέματος, κάμποσες ενημερώσεις από της παρεμβάσεις του συλλόγου είτε στη Γ.Σ.Τ. είτε στο γραφείο του κοσμήτορα. Προς τι λοιπόν η καταγγελία από τη στιγμή που κατά τη διάρκεια των περασμένων μηνών η ΔΑΠ δεν έδειχνε να έχει κάποιο πρόβλημα με τις μεταβατικές ; Προς τι λοιπόν μία καταγγελία, η οποία αν δεν ήταν εξοργιστική για όσους βιώνουμε την κατάσταση της σχολής, θα έβαζε σίγουρα υποψηφιότητα για τις πιο «καλτ» στιγμές του 2017;
ΠΡΑΞΕΙΣ, όχι λόγια!
Δεν είναι μάλλον τυχαίο, ότι οι πράξεις της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ τα τελευταία δύο χρόνια (μιλάμε για αυτά που ήταν στο ΔΣ και είχε αυτοδυναμία), πράξεις που αφορούν τα της σχολής και όχι τα άλλα τα «εντελώς άσχετα» (sic), έχουν συντελέσει στα εξής:
1)εφαρμογή του ορίου δήλωσης μαθημάτων για τους πρωτοετείς και γραφειοκρατικοποίηση της διαδικασίας εγγραφής στο εξάμηνο (3 δηλώσεις εγγραφών με απαραίτητη τη συγκατάθεση του σύμβουλου καθηγητή!).
2)εφαρμογή νέου προγράμματος σπουδών με υποβαθμισμένο θεωρητικό υπόβαθρο και πτυχίο αποσυνδεδεμένο από τα επαγγελματικά δικαιώματα (βλ. συγχωνεύσεις μαθημάτων και μαθήματα κορμού που γίνονται επιλογής)
3)εφαρμογή πολύπλοκων μεταβατικών διατάξεων που μόνο σύγχυση δημιουργούν.
Θυμόμαστε επίσης με νοσταλγία, τόσο τις τεκμηριωμένες προτάσεις της σε σχέση με το πρόγραμμα, που το μόνο μέλημα της ήταν η προσθήκη των ECTS, όσο και τις προτάσεις επί των μεταβατικών, αν μπορούν να θεωρηθούν προτάσεις, μιας και όλως τυχαίως ήταν ίδιες με αυτές της διοίκησης! Θυμόμαστε επίσης, όχι με τόσα νοσταλγία αυτή τη φορά, ποιος ήταν αυτός που έπαιξε το τελευταίο χαρτί της διοίκησης πέρυσι, ανοίγοντας τη σχολή με το γνωστό μπαμπούλα «θα χάσουμε το εξάμηνο» και περνώντας ουσιαστικά το ΝΠΣ.
Τα αγαπημένα παιδιά, λοιπόν, της διοίκησης, σήμερα την καταγγέλουν! Αυτοί που πέρυσι διαλαλούσαν «ο σύλλογος είμαστε εμείς», φέτος τον καταγγέλουν! Νέοι καιροί, νέα ήθη θα πει κανείς. Εμείς θα αρκεστούμε σε κάποια πολύ ειλικρινά ερωτήματα προς τους νεόκοπους αντάρτες :
Αναρωτιόμαστε, πώς η «μόνη υπεύθυνη δύναμη του συλλόγου» αρκέστηκε σε «προφορικές δεσμεύσεις» της διοίκησης;
Αναρωτιόμαστε, τι ακριβώς είναι αυτό που «διασφαλίζει», όπως υποστηρίζει, τα τελευταία χρόνια σε σχέση με το όριο δήλωσης μαθημάτων, το πρόγραμμα σπουδών και τις μεταβατικές;
Αναρωτιόμαστε, γιατί αφού θεωρούσε ότι το Δ.Σ καλούσε συνελεύσεις για άσχετα θέματα , δεν πήρε την πρωτοβουλία να καλέσει επί του συγκεκριμένου;
Αναρωτιόμαστε, γιατί αφού «επί των ημερών της»(sic!) τρέχαμε όλοι γυμνοί στα λιβάδια της υπευθυνότητας, δεν κατέβηκε και στις περσινές εκλογές, για να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, και να μπορέσουμε και μεις να κοιμόμαστε για άλλη μια χρονιά με ανοιχτές τις πόρτες ,βρε αδερφέ;
Και για να μην ξεχνάμε ποια είναι η δουλειά τους…
Ο ρόλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μέσα στους συλλόγους, νομίζουμε ότι είναι γνωστός τοις πάσι, μετά από τόσα χρόνια. Εκδουλεύσεις με σημειωσούλες και μαζικές αντιγραφές, νταραβέρια με καθηγητές των Ιδρυμάτων και ιδιωτικά φροντιστήρια, φακελώματα φοιτητών κ.α. Η μόνη εγγύηση που μπορεί να δώσει η ΔΑΠ μέσα στους συλλόγους είναι, ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, για να υλοποιηθούν ανεμπόδιστα όλα εκείνα τα μέτρα που καταστρέφουν το παρόν και το μέλλον μας. Ο μόνος στον οποίο λογοδοτεί η ΔΑΠ μέσα στους συλλόγους, είναι ο κομματικός της φορέας, η ΝΔ και η ΟΝΝΕΔ.
Και για να τελειώνουμε με τα ανέκδοτα, επειδή εκείνοι που θέλουν να μετατρέψουν τους συλλόγους μας σε αδερφότητες αναρωτιούνται «Που είναι εκείνοι που πέρυσι έκαναν καταλήψεις και διαμαρτύρονταν τώρα που οι συμφοιτητές τους τους χρειάζονται», απαντάμε….
Εκείνοι και εκείνες που πέρυσι έκαναν καταλήψεις και διαμαρτύρονταν, είμαστε εκείνοι και εκείνες που σήμερα βιώνουμε και πρόκειται να βιώσουμε τις συνέπειες του ΝΠΣ του εφαρμόστηκε με την καθοριστική σας συμβολή!
Είμαστε εκείνοι και εκείνες που ασφυκτιούμε στην καθημερινότητα μας, μέσα σε μία σχολή που μετατρέπεται σε σχολείο.
Είμαστε εκείνοι και εκείνες ,που συνεχίζουμε να αγωνίζονται για τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας, γιατί δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να βολευτούμε και να γλείψουμε κατουρημένες ποδιές σαν και εσάς.
Είμαστε εκείνοι που βάζουμε το «εμείς» πάνω από το «εγώ», που πρόκειται να κάνουμε θυσίες για τον διπλανό μας, εκείνοι που θα υπερασπιστούμε τους συλλόγους μας απέναντι σε κάθε κομματική αδελφότητα, απέναντι σε κάθε διοίκηση, απέναντι σε κάθε Υπουργείο και κυβέρνηση.
Με μία μόνο παρατήρηση. Όλοι εμείς δεν χρειαζόμαστε κανέναν και καμία για να μας λύσει τα προβλήματα. Χρειάζεται μόνο να πάψουμε να αναζητούμε «εγγυητές» και «υπεύθυνες δυνάμεις» και να πιστέψουμε στη συλλογική μας δύναμη!
Υ.Γ.1: Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί, γιατί η υπομονή έχει και τα όριά της.
Υ.Γ.2: Η θέση της «αντιπολίτευσης» σας πάει πολύ. Αν μάλιστα ακολουθήσετε και τα χνάρια του πολιτικού σας αρχηγού, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας προσφέρετε άπλετο γέλιο.
Εγκέλαδος Πολιτικών Μηχανικών 