31/05 κτ.Αντοχής Υλικών: Φοιτητικές Εκλογές -Ανακοίνωση Εγκέλαδου Πολιτικών Μηχανικών

Την Τετάρτη 24 Μαΐου, κατά τη διεξαγωγή των εκλογών του φοιτητικού μας συλλόγου, στο κτίριο Γκίνη, ομάδα τραμπούκων εισέβαλε οργανωμένα στο χώρο διεξαγωγής των εκλογών και κατάφερε να τις διακόψει, καίγοντας κάλπες, ψηφοδέλτια και πρακτικά.

Ο Εγκέλαδος Πολιτικών Μηχανικών καταγγέλει τη μαφιόζικη επίθεση της ομάδας των τραμπούκων που θύμισε πρακτικές από άλλες εποχές. Εποχές που μας γυρίζουν πολύ πίσω στο χρόνο, τότε που το παρακράτος προσπαθούσε βιαίως να τσακίσει τις αντιστάσεις των μαχόμενων φοιτητών, που πάλευαν για τα αυτονόητα δημοκρατικά δικαιώματα και την ελευθερία στην πολιτική έκφραση και δράση.

Είναι χρέος τόσο δικό μας, ως πολιτική δύναμη που δραστηριοποιείται μέσα στη σχολή, όσο και ευθύνη του καθενός ανένταχτου φοιτητή μεμονωμένα, να μην επιτρέψει στον φόβο να κυριαρχήσει. Είναι χρέος μας να υπερασπιστούμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα απέναντι σε κάθε τραμπούκο που νομίζει ότι μπορεί να επεμβαίνει και να διαλύει στις διαδικασίες των συλλόγων, προσφέροντας την καλύτερη υπηρεσία στους δυνάστες αυτού του τόπου. Είμαστε όλες και όλοι υποχρεωμένοι να μη σκύψουμε το κεφάλι σε αυτές τις πρακτικές, όπως επιλέγουμε να μην το κάνουμε σε οποιονδήποτε θέλει να ορίζει τις ζωές μας!

Έχοντας στο νου τα παραπάνω, όλες οι πολιτικές δυνάμεις του συλλόγου (Εγκέλαδος, Πκς, Εαακ, Πασπ) προτείναμε τη διεξαγωγή εκ νέου των φοιτητικών εκλογών στο Κτήριο Αντοχής Υλικών αυτή τη φορά, όπου και μπορεί να κυλήσει απολύτως ομαλά η διαδικασία, την Τετάρτη 31 Μαΐου.

Παρ΄όλα αυτά, τη στιγμή που η ίδια η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Πολιτκιών Μηχανικών πέρσι είχε προτείνει το Αντοχής Υλικών ως ασφαλή χώρο για τη διενέργεια των εκλογών, αντί των κτηρίων της ΣΕΜΦΕ, φέτος διατεινόταν ότι δεν συμφωνεί και αποφάσισε να μην συμμετάσχει στις εκλογές, επικαλούμενη υποτιθέμενους λόγους ασφαλείας.

Την ίδια στιγμή, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Μηχανολόγων Μηχανικών, αποφάσισε να συμμετάσχει κανονικά στις φοιτητικές εκλογές του συλλόγου των Μηχ.Μηχ., που θα διενεργηθούν την ίδια μέρα και στο ίδιο μέρος με αυτές του δικού μας Συλλόγου.

Θα το πούμε λοιπόν, απλά και απόλυτα ξεκάθαρα γιατί  τα ψέμματα επιτέλους πρέπει να τελειώσουν: Ο μόνος λόγος για τον οποίον η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν κατεβαίνει στις εκλογές είναι επειδή φοβάται ότι δεν θα μπορέσει να κινητοποιήσει ολόκληρο τον μηχανισμό της για δεύτερη φορά μέσα σε 7 μέρες και έτσι θα χάσει την αυτοδυναμία.

Η ΔΑΠ ελπίζει ότι με τη στάση της αυτή θα προκαλέσει αύξηση της αποχής και, άρα, ελπίζει ότι θα απονομιμοποιηθεί ο σύλλογος στα μάτια των φοιτητών, των καθηγητών και της διοίκησης. Είναι δηλαδή προφανές ότι αδιαφορεί πλήρως για την ίδια την υπόσταση του φοιτητικού μας συλλόγου και προτιμά να απέχει από τις διαδικασίες του και να τον υπονομεύσει, παρά να χάσει την αυτοδυναμία.

Ο Εγκέλαδος Πολιτικών Μηχανικών καταγγέλει τη διαλυτική για το σύλλογο στάση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και την καλεί έστω και την τελευταία στιγμή, να αλλάξει γνώμη και να βάλει το συμφέρον του φοιτητικού μας συλλόγου, πάνω από το στενό κομματικό της συμφέρον.

Παρ΄ ότι η αποχή της ΔΑΠ από τις εκλογές μπορεί να οδηγούσε στην ανάδειξή μας σε πρώτη δύναμη της σχολής, δεν θα δείτε κανέναν από εμάς να πανηγυρίζει μια τέτοια πρωτιά. Για μας η μεγάλη μάχη αυτών των εκλογών επικεντρώνεται στο να πραγματοποιηθεί μια πραγματικά μαζική και δημοκρατική διαδικασία σε πείσμα όσων θέλουν να την υποβαθμίσουν.

 

Είμαστε έτοιμοι/ες να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, ώστε κανένας συμφοιτητής μας να μην κάτσει στο σπίτι του, υπό το φόβο που έσπειραν οι τραμπούκοι! Δεν θα αφήσουμε να περάσει η τρομοκρατία! Δεν θα κάνουμε βήμα πίσω υπό τις απειλές κάποιων παρακρατικών!

Στις φετινές εκλογές, επομένως, το διακύβευμα υπερβαίνει κατά πολύ την καταγραφή και τον εγωισμό της κάθε πολιτικής συλλογικότητας ξεχωριστά! Παλεύουμε για τον σύλλογό μας, κόντρα στον τραμπουκισμό και τον φόβο, αλλά και κόντρα στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, που είναι διατεθειμένη τόσο εύκολα να τον διαλύσει, προκειμένου να μη σταματήσει να είναι το τσιφλίκι της!

Καλούμε, λιοπόν, όλους τους φοιτητές και τις φοιτήτριες της σχολής να κάνουν ό,τι περνούν από το χέρι τους για να ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟΝ  ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ!!!!!

ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ!!!!

ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟ!!!!

ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΔΥΝΑΤΟ, ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΔΑΠ!!!!

ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ!!!!!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 31 ΜΑΊΟΥ ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΑΝΤΟΧΗΣ ΥΛΙΚΩΝ!!!!!

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΙΤΙΑ) ΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ…

Που βρισκόμαστε…

Βρισκόμαστε λίγες μέρες μετά την ψήφιση του 4^ου μνημονίου. Βρισκόμαστε στον 7^ο χρόνο των μνημονιακών πολιτικών, στη συνέχιση της κατάρρευσης της κοινωνίας και των δικαιωμάτων της. Στη περίοδο που κάποιοι μας ονομάζουν «χαμένη γενιά» χωρίς όνειρα και ελπίδες. Στη περίοδο όπου δεν μας επιτρέπουν να νιώσουμε ελεύθεροι και να σχεδιάσουμε το μέλλον μας όπως εμείς θέλουμε. Σε μια περίοδο όπου τα κέρδη τους πατάνε πάνω στις ίδιες μας τις ζωές!

Και μέσα σε όλα αυτά , πως θα σου φαινόταν…

Ένα Πανεπιστήμιο που  όλο και περικόπτονται οι φοιτητικές παροχές, που οι φοιτητικές ανάγκες γίνονται πεδίο κερδοφορίας για κάποιους εργολάβους, που πληρώνεις δίδακτρα στις μεταπτυχιακές σου σπουδές;

Ένα Πανεπιστήμιο που αναλαμβάνει το ρόλο του «επαγγελματικού» φροντιστηρίου, που θα δημιουργεί εργαζομένους χωρίς κριτική σκέψη, χωρίς κοινωνικό ρόλο, χωρίς δικαιώματα;

Ένα Πανεπιστήμιο που δε χωράει o διάλογος μεταξύ των φοιτητών και δεν μετράει η γνώμη τους για τη γνώση και τις σπουδές τους, που δε χωράει ο προβληματισμός και η δράση για προβλήματα της κοινωνίας, που δε χωράνε οι γενικές συνελεύσεις και ο καθένας περιχαρακώνεται στον εαυτό του;

Ένα Πανεπιστήμιο όπου οι όποιες ελλείψεις της διδασκαλίας των μαθημάτων καλύπτονται από σημειώσεις με το λογότυπο της ΔΑΠ; Όπου η γνώση γίνεται εμπόρευμα και οι πελατειακές σχέσεις καθημερινότητα;

Ένα Πανεπιτήμιο που δεν χωράει εμάς και τα όνειρά μας!

Και τι μπορούμε να κάνουμε για όλα αυτά;

Να μην επιτρέπουμε σε κανένα να εξαγοράζει την αξιοπρέπειά μας!

Να μην επιτρέπουμε σε κανένα να απαξιώνει το Φοιτητικό μας Σύλλογο και τις ανάγκες του!

Να καταδικάζουμε τις πολιτικές δυνάμεις που με τη στάση τους ενισχύουν τη διάλυση του δημόσιου Πανεπιστημίου!

Να ξαναεμπιστευτούμε  τη συλλογικότητα και να αποβάλουμε τον ατομισμό μας!

Να μην επαναπαυόμαστε σε μία καθημερινότητα που δεν μας αρκεί!

Να απελευθερώσουμε τη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας!

Για ένα πανεπιστήμιο των αναγκών μας!

• Με σπουδές χωρίς δίδακτρα για όλες και όλους
• Με δωρεάν συγγράμματα και αναλώσιμα υλικά για κάθε φοιτητή/ρια.
• Με αυτονόητη την δωρεάν παροχή σίτισης , στέγασης, μεταφορών.
• Με επαρκή κρατική χρηματοδότηση, δίνοντας προτεραιότητα στις ανάγκες των φοιτητών.
• Που θα προάγει την πολύπλευρη επιστημονική γνώση με κοινωνικό περιεχόμενο.
• Που θα σμιλεύει τον κριτικά σκεπτόμενο άνθρωπο, το μηχανικό που σκέφτεται με άξονα το κοινωνικό και οικολογικό συμφέρον.
• Με ανθρώπινος ρυθμούς σπουδών, με μαθησιακό υλικό επαρκές, που ο φοιτητής δεν θα χρειάζεται να καταφεύγει σε βοηθήματα και ιδιωτικά φροντιστήρια.
• Που θα αποτελεί έναν ελεύθερο ανοιχτό κοινωνικό χώρο, άσυλο για τους φοιτητικούς και κοινωνικούς αγώνες.
• Με ζωντανούς και μαχητικούς συλλόγους που θα ενθαρρύνουν και θα επιτρέπουν τη συμμετοχή όλων.

Δηλαδή ένα πανεπιστήμιο δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό! Ένα πανεπιστήμιο για όλους, αλλά και για όλα!

Για μια κοινωνία χωρίς εξαθλίωση και αυταρχισμό…

Ένα ελεύθερο και δημοκρατικό πανεπιστήμιο δεν μπορεί να υπάρξει σε μια κοινωνία στην  οποία κυριαρχούν η καταπίεση και η εκμετάλλευση.  Εμείς προτάσσουμε μία ζωη βασισμένη στις αξίες της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης και της δημοκρατίας σε κάθε κοινωνικό χώρο. Μια κοινωνία  ισότητας και δικαιοσύνης που οι από κάτω θα ζουν πραγματικά ελεύθεροι. Μια κοινωνία όπου τα κέρδη λίγων δεν θα καθορίζουν τις ζωές μας.

Για μια άλλη κουλτούρα της νεολαίας…

Γιατί ο δρόμος για την ανατροπή και την κοινωνική απελευθέρωση χαράσσεται πάνω στην επιθυμία μας να ζούμε πέρα από τα κοινωνικά και πολιτιστικά στερεότυπά τους. Συνεπώς, επιλέγουμε να πορευόμαστε με πυξίδα μας.

• Ένα εναλλακτικό πολιτιστικό πρότυπο για τη νεολαία απέναντι στην κυρίαρχη υποκουλτούρα.
• Τον αγώνα απέναντι στις σεξιστικές προκαταλήψεις και την έμφυλη καταπίεση. Ώστε το φύλο και ο σεξουαλικός προσανατολισμός να μην χωρίζουν τους ανθρώπους σε κατηγορίες.

• Την αντιφασιστική πάλη μέσα και έξω από τις σχολές μας.

• Μια κοινωνία όπου ντόπιοι και ξένοι θα ζούμε μαζί ,αξιοπρεπώς κι ελεύθεροι,μακριά από το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Αγωνιζόμαστε ενάντια σ’όλους τους φράχτες ,τα στρατόπεδα συγκέντρωσεις και τις επαναπροωθήσεις προσφύγων.

Γιατί Εγκέλαδος;

Ο Εγκέλαδος είναι ένα φοιτητικό σχήμα που συμμετέχει στην Αριστερή Ενότητα. Η Αριστερή Ενότητα είναι μία δικτύωση αυτόνομων σχημάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς που δραστηριοποιούνται στα πανεπιστήμια, που αγωνίζεται για αναβαθμισμένη, δημόσια και δωρεάν παιδεία. Θέτουμε εμφατικά το πρόταγμα για μετωπική συμπαράταξη της αριστεράς , πέρα από κάθε λογική πρωτοπορίας και εργαλειακής αντιμετώπισης της δημοκρατίας,. Επιδιώκουμε την οργανική σύνδεση με τον φοιτητικό κόσμο, χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης με τους συμφοιτητές μας, βασισμένες στην αλληλομόλυνση ιδεών και προβληματισμών, στην προσπάθεια αναζωπύρωσης της φοιτητικής συλλογικής ζωής. Η Αριστερή Ενότητα αναπτύσσει έντονη αντιφασιστική-αντιρατσιστική δράση και προσπαθεί να προτάσσει ένα συνολικό αντιπαράδειγμα στον πολιτισμό, στον τρόπο οργάνωσης της καθημερινότητας, στο πανεπιστήμιο, στον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας και τελικά τελικά στην ίδια μας τη ζωή.

ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ!

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΣΤΙΣ 24 ΜΑΗ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ-ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΕΓΚΕΛΑΔΟ

9+1 λόγοι για να ψηφίσουμε στις φοιτητικές εκλογές της 24ης Μαΐου

1. Γιατί πρέπει στις φετινές εκλογές να αποτυπωθεί ότι το δυναμικό του αγώνα ενάντια στο Πρόγραμμα Σπουδών δεν αφομοιώθηκε από την πρόταση Διοίκησης-ΔΑΠ.
2. Γιατί δεν μας αρκεί η άποψη του Φοιτητικού Συλλόγου απλά να »καταγράφεται» , αλλά να αποτελεί κυρίαρχο παράγοντα στη λήψη αποφάσεων.
3. Γιατί στις εκλογές πρέπει να αποτυπωθεί η γνώμη των φοιτητών της σχολής και όχι οι μηχανισμοί των πελατειακών δικτύων.
4. Γιατί δεν μπορεί να συνεχίσει η αυτοδυναμία της ΔΑΠ, να αποτελεί εργαλείο στα χέρια της διοίκησης, προκειμένου να περνάει μέτρα που υποβαθμίζουν τις σπουδές μας.
5. Γιατί αύριο θα είναι αδιανόητος ο αγώνας για αξιοπρεπή εργασία, αν σήμερα θεωρήσουμε αδύνατο τον αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την υποτίμηση των πτυχίων μας.
6. Γιατί η γενιά μας πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο αντεπίθεσης των μνημονιακών πολιτικών, που καταστρέφουν την ζωή μας και εγκλωβίζουν το μέλλον μας.
7. Γιατί πρέπει να ενισχυθεί ο αντιφασιστικός και αντιρατσιστικός λόγος μέσα στις σχολές.
8. Γιατί δεν πρέπρει να αφήσουμε να πανηγυρίζουν τη νύχτα των εκλογών, αυτοί που μας αντιμετωπίζουν σαν νούμερα, αυτοί που μας έχουν φακελωμένους.
9. Γιατί τώρα είναι η στιγμή να αποφασίσεις τι πανεπιστήμιο θέλεις οραματιζόμενος το πανεπιστήμιο των αναγκών μας.

 

9+1. Για να σπάσει η αυτοδυναμία της ΔΑΠ, της οργάνωσης σπουδάζουσας της ΟΝΝΕΔ!!!

Τέταρτο και τελευταίο( ; )

Έως τις 19 Μάη και με τη διαδικασία του επείγοντος η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα φέρει προς ψήφιση στη βουλή το νέο πακέτο μέτρων όπως αυτό συμφωνήθηκε με τους δανειστές. Η συμφωνία αυτή που έκλεισε ανήμερα Πρωτομαγιάς περιλαμβάνει μέτρα που θα πλήξουν τα εργασιακά δικαιώματα και το ασφαλιστικό σύστημα ενώ θα περιορίσουν ακόμη περισσότερο την πρόσβαση μεγάλου μέρους της κοινωνίας στο σύστημα υγείας και όχι μόνο.
Συγκεκριμένα, για το 2018 προβλέπονται μεταξύ άλλων: η μείωση του επιδόματος θέρμανσης κατά 58 εκατομμύρια ευρώ, η μείωση του επιδόματος ανεργίας κατά 3,5 εκατομμύρια ευρώ, αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών και των αγροτών, μείωση κατά 30% στη συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων σε διαγνωστικές εξετάσεις και φάρμακα, συνολική περικοπή 313 εκατομμυρίων ευρώ στην ιατρική περίθαλψη, κατάργηση του ΕΚΑΣ για όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους και νέα κριτήρια στην επιλογή δικαιούχων επιδόματος αναπηρίας. Για το 2019 δρομολογείται η περικοπή συντάξεων κατά 1,8 δισ. ευρώ και για το 2020 η δραματική μείωση του αφορολόγητου ορίου από 8.636 σε 5.681 ευρώ! Για παράδειγμα, ένας συνταξιούχος που λαμβάνει 720 ευρώ το μήνα και μέχρι τώρα δεν πλήρωνε φόρο θα κληθεί να πληρώσει πάνω από 600 ευρώ.
Ριζικές θα είναι όμως οι μεταρρυθμίσεις και σε ό,τι αφορά τα εργασιακά δικαιώματα. Πέρα από την ψήφιση όλων των αντεργατικών νόμων από το 2011 και μετά, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων ενώ ταυτόχρονα θωρακίζει ακόμη περισσότερο τα συμφέροντα της εργοδοσίας προβλέποντας δικαίωμα για lock-out στις επιχειρήσεις. Βάζει επίσης νέα εμπόδια στην προκήρυξη απεργιών με την αύξηση του απαιτούμενου ποσοστού απαρτίας στο 50%, στα πρωτοβάθμια σωματεία. Τέλος, για 30 Κυριακές το χρόνο προβλέπεται να είναι ανοιχτά τα καταστήματα σε τουριστικές περιοχές, μεταξύ των οποίων η Αθήνα και ο Πειραιάς. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η κατεύθυνση των ιδιωτικοποιήσεων στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων ακολουθείται απαρέγκλιτα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ξεπούλημα του 40% των λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ και του 17% της εταιρείας, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.
Από όλα τα παραπάνω γίνεται ξεκάθαρο το ποιοι θα είναι αυτοί που θα κλιθούν να πληρώσουν το τέταρτο μνημόνιο. Αυτοί που πλήρωσαν και τα προηγούμενα τρία. Οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι τα μεσαία και χαμηλά οικονομικά στρώματα και εμείς. Οι νέοι και οι νέες, οι αυριανοί εργαζόμενοι ή άνεργοι. Η γενιά που τόσο συστηματικά και μεθοδευμένα τα τελευταία χρόνια εξωθείται στη μετανάστευση. Απέναντι στη νέα αυτή ολομέτωπη επίθεση στις ήδη υποθηκευμένες ζωές μας, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι συλλογική και αποφασιστική. Δε θα τους κάνουμε το χατίρι. Δε θα σωπάσουμε και δε θα ενημερωνόμαστε για το μέλλον μας από τις ειδήσεις. Θα το διαμορφώσουμε οι ίδιοι/ες μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες και τη γενική μας συνέλευση.
Όλες και όλοι στη Γενική Συνέλευση τη Δευτέρα 15 Μάη για τη κινητοποίηση του Φοιτητικού Συλλόγου απέναντι στη ψήφιση των μέτρων!

4 χρόνια αυτοδύναμη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, 4 χρόνια επιτυχίες!

Σε λίγες μέρες είναι οι φοιτητικές εκλογές και όπως όλοι θα έχουμε παρατηρήσει οι συνάδελφοι απο τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έχουν ξεκινήσει να ζητούν την ψήφο των φοιτητών, προκείμένου να αναδειχθούν για άλλη μια χρονία εγγυήτρια δύναμη μέσω της αυτοδυναμίας στο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου. Απο την πλευρά μας, μιας και πλησιάζει αυτή η μέρα, συλλέξαμε τις καλύτερες στιγμές που μας χάρισε η αυτοδύναμη τα τελευταία τέσσερα χρόνια ΔΑΠ και σας τις παρουσιάζουμε:
Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (2016-2017)
Την φετινή χρονιά ο Σύλλογος μας ήρθε αντιμέτωπος με την εφαρμογή του Νέου Προγράμματος Σπουδών. Δώσαμε καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς έναν αγώνα ενάντια στο Νέο Πρόγραμμα Σπουδών που έφερνε η κοσμητεία, το οποίο αλλάζει ριζικά όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα για τη σχολή μας. Πιο συγκεκριμένα εναντιωθήκαμε στην διάσπαση του πτυχίου σε 3+2 κύκλους σπουδών, στην αμφισβήτηση του ενιαίου πτυχίου Πολιτικού Μηχανικού,στην περαιτέρω εντατικοποίηση των σπουδών μας. Όσον αφορά στη στάση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, από την αρχή συντάχθηκε με την άποψη της διοίκησης , αναγνωρίζοντας ότι το Πρόγραμμα κινείται σε καλή κατεύθυνση, υπερψηφίζοντας το στην ΕΠΣ, χωρίς να έχει πάρει απόφαση ο Φοιτητικός Σύλλογος. Απέναντι στις ανησυχίες του ΦΣ σχετικά με την υποβάθμιση του πτυχίου του και του μέλλοντος των σπουδών του, η ΔΑΠ προέβαλλε το λαικίστικο επιχείρημα ότι ‘’ Επιτέλους πρέπει να αλλάξει το ΠΣ γιατί είναι παλιό ‘’ παραγνωρίζοντας ότι ένα ΠΣ δεν κρίνεται από την παλαιότητα του, αλλά από την ποιότητα του και τις ανάγκες που εξυπηρετεί. Επίσης πρόβαλλαν σαν επιπλέον επιχείρημα, την καλή πρόθεση της διοίκησης της σχολής, των ανθρώπων δηλαδή που προσέβαλλαν τις αποφάσεις του φοιτητών που εναντιώνονταν στο Ν.Π.Σ. , φτάνοντας στο σημείο να αμφισβητήσουν ακόμη και την ίδια την ύπαρξη του συλλόγου. Ενδεικτικό είναι ότι πρίν την τελαυταία ΓΣ του συλλόγου , ο κοσμήτορας ανακοινώνει ότι στην Επιτροπή Προπτυχιακών Σπουδών- που θα γινόταν την επόμενη μέρα της ΓΣ- θα εξεταστούν όλες οι προτάσεις των φοιτητών. Στα ανεβασμένα στην ιστοσελίδα της Σχολής αρχεία ωστόσο, δεν υπήρχε η ψηφισμένη απο 179 άτομα πρόταση του ενωτικού αγωνιστικού πλαισίου, αλλά η μειοψηφούσα πρόταση της ΔΑΠ, η οποία αποτελούσε μια παραλλαγή της πρότασης της διοίκησης.
Εκτός απο την προφανή πλέον συνενόηση και συμπαράταξη της με τη διοίκηση, η ΔΑΠ χρησιμοπόιησε το παραδοσιακό της όπλο, τη μετατόπιση της συζήτησης στο δίπολο «κατάληψη-ανοιχτή σχολή». Ύστερα από πέντε μαζικές γενικές συνελεύσεις που απέρριπταν την πρόταση της διοίκησης, δημιουργώντας τεράστια πίεση τόσο στον κοσμήτορα όσο και στην πρυτανεία, οι κινηματικές διαδικασίες σταμάτησαν όταν στην έκτη συνέλευση υπερίσχυσε το πλαίσιο της ΔΑΠ. Φέρνοντας κόσμο στο αμφιθέατρο μόνο την ώρα της ψήφισης των πλαισίων, η παραπάνω παράταξη προκειμένου να ναι αυτή που θα σφράγιζε την έκβαση του ζητήματος και όχι το αγωνιστικό μπλόκ του συλλόγου, ευθύνεται για το ΠΣ που θα εφαρμοστεί από του χρόνου. Ευθύνεται για τις δυσμενείς συνθήκες που θα δημιουργήσει η εφαρμογή του στις ζωές μας. Εμείς αναρωτιόμαστε πραγματικά αν και οι ίδιοι τολμάνε να το παρουσιάσουν σαν δικιά τους επιτυχία.
Όριο Δήλωσης Μαθημάτων (2015-2016)
Ας φέρουμε στο μυαλό μας όσα έγιναν πέρσι, σχετικά με το όριο δήλωσης μαθημάτων 12 μαθημάτων ανά εξάμηνο. Απέναντι στην παράλογη αυτή απόφαση της διοίκησης, ο σύλλογος μέσω ΓΣ ,αποφάσισε πως δεν θα δεχθεί κανένα όριο που τον εμποδίζει να καθορίζει μόνος του τις σπουδές του και θα εντατικοποιεί την καθημερινότητά του. Την απόφαση αυτή, για ακόμη μια φορά, η διοίκηση ,με χλευαστικό τρόπο, ξεκαθάρισε πως δεν θα τη λάβει υπόψη, αμφισβητώντας για ακόμη μια φορά την ύπαρξη του συλλόγου. Μπροστά στον τοίχο που ύψωσε ο κοσμήτορας , ο σύλλογος ανάγκαστηκε να απαντήσει με κατάληψη της σχολής. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ εξ’αρχής είχε ξεκαθαρίσει πως διαφωνεί πολιτικά με την εφαρμογή του ορίου δήλωσης, θεωρόντας όμως σωστό να εφαρμοσθεί από το σημερινό πρώτο έτος. Με τον τρόπο αυτό επιδίωκαν και να μην στρέψουν εναντίον τους φοιτητές μετακυλίοντας το πρόβλημα στους επόμενους εισαχθέντες που δεν μπορούσαν ούτε να διαμαρτυρηθούν, ούτε και να ψηφίσουν εφόσον δεν υπήρχαν στη σχολή. Υπό την πίεση των μη ομαλών συνθηκών λόγω της κατάληψης, η πλειοψηφία των καθηγητών, που δεν ήταν θερμοί υποστηρικτές του ορίου, στράφηκαν εναντίον της διοίκησης , θεωρώντας ότι δεν υπάρχει λόγος να δημιουργείται τέτοια κατάσταση στη σχολή για ένα μέτρο το οποίο δεν αποφέρει σε κανέναν όφελος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα στη Γενική Συνέλευσης Τμήματος, μια μέρα πριν τη ΓΣ των φοιτητών, ο κοσμήτορας να παραδεχθεί δημόσια ότι υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να εφαρμόσει το όριο, ωστόσο δεν δεσμεύτηκε να βγάλει ανακοίνωση ότι το αποσύρει. Μην αναρωτιέται κανείς γιατί …τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους…
Και παρόλο που το αυτονόητο θα ήταν, μετά από αυτή τη δήλωση, οι φοιτητές της σχολής να συνεχίζαν να διεκδικούν την μη εφαρμογή του ορίου, σε κανένα έτος και την αντίστοιχη γραπτή ανακοίνωση του κοσμήτορα, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ επιμένει στην προτασή της. Να εφαρμοστεί δηλαδή το όριο από τους νεοεισαχθέντες. Χρησιμοποιώντας για ακόμη μια φορά το δίπολο ‘’ ανοιχτή- κλειστή’’ σχολή και το γνωστό μηχανισμό της, πέτυχε να βγάλει τον κοσμήτορα από την δύσκολη θέση. Το αποτέλεσμα ήταν στην συνάντηση της διοίκησης της σχολής με τη ΔΑΠ, να αποφασιστεί η εφαρμογή του ορίου από τους σημερινούς πρωτοετείς. Για τους υπόλοιπους, η δήλωση των παραπάνω από δώδεκα μαθημάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί, μέσα από ένα δαιδαλώδες σύστημα αιτήσεων. Σαν να μην έφτανε αυτό, την απόφαση αυτή την τροποποίησε μόνος του ο κοσμήτορας, καθιστώντας απαραίτητη για την δήλωση των παραπάνω μαθημάτων , την έγκριση από το σύμβουλο καθηγητή και την Γενική Συνέλευση Τμήματος. Εφαρμόζοντας έτσι πλαγίως, το όριο δήλωσης καθολικά.
Απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων ΕΜΠ (2013-2014)
Πέρα από τα ζητήματα της σχολής, έχει μεγάλη σημασία να δούμε την στάση που κράτησε η αυτοδύναμη( για πρώτη χρονιά) ΔΑΠ σε ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα στην ιστορία του ΕΜΠ. Το φθινόπωρο του 2013,ο τότε υπουργός Δοικητικής Μεταρύθμισεις Κυριάκος Μητσοτάκης, και σημερινός πρόεδρος της ΝΔ σε συνεργασία με το Υπ.Παιδείας επιδίωκε να διαλύσει συθέμελα τη δημόσια παιδεία απολύοντας 1.349 υπαλλήλους σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και συγκεκριμένα 399 από τους 883 υπαλλήλους στο ΕΜΠ. Με τον τρόπο αυτό, εκτός από τις 399 οικογένειες που πετιόνταν στο δρόμο, το ΕΜΠ συνολικά θα υπολειτουργούσε , ανοίγοντας το δρόμο στην είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου, στην κάλυψη βασικών λειτουργιών του ΕΜΠ ( βιβλιοθήκη, φύλαξη, δίκτυα ) από ιδιωτικές εταιρείες και στην συγχώνευση σχολών. Απέναντι σ’ όλα αυτά, η ΔΑΠ, δεν εναντιώθηκε ποτέ στις απολύσεις αυτές, με το πρόσχημα, ότι κάποια στιγμή έπρεπε να γίνει αξιολόγηση του προσωπικού, ενώ θεωρούσε θετική την χρήση ιδιωτικού κεφαλαίου, για την κάλυψη των αναγκών του ΕΜΠ. Αυτό προφανώς δεν θα γινόταν από την μεριά των εταιρειών, χωρίς αντάλλαγμα. Επιπλέον χρησιμοποιώντας την αυτοδυναμία στο ΔΣ, δεν υπέγραφε για την διεξαγωγή ΓΣ του συλλόγου, εμποδίζοντας τον για 8 εβδομάδες να συζητήσει για αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα, με το αδιανόητο και αντιδημοκρατικό επιχείρημα ότι η ΓΣ θα αποφάσιζε κατάληψη της σχολής. Προσπάθησε με κάθε τρόπο να κρατήσει το σύλλογο μακριά από αυτόν τον μαζικό και κρίσιμο αγώνα, υπογράφοντας μόνο όταν αυτός ήταν στο τέλος του.
Εν κατακλείδι, δεν χρειάζεται να ξαναδούμε τη χειραψία του υπεύθυνου της ΔΑΠ Πολ. Μηχ. με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να καταλάβουμε ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο της ΔΑΠ- ΝΔΦΚ. Πίσω από το προσωπείο των ‘’εθελοντών’’ που μοιράζουν σημειώσεις, προσποιούμενοι τους ενδιαφερόμενους για τις ανάγκες του φοιτητή, βρίσκονται αυτοί που με τις πολιτικές τους επιλογές και την στάση τους μέσα στις σχολές, δημιουργούν πρόβλημα στις ζωές μας. Από την μια, βρίσκεται η συσστράτευση τους με όλες τις πολιτικές που πλήττουν τον κόσμο της εργασίας και την νεολαία. Είναι αυτοί που υπερασπίζονται την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Από την άλλη, αντιλαμβανόμαστε ότι η παρουσία τους μέσα στη σχολή μας, έχει συνεισφέρει ώστε να εφαρμοστούν όλα όσα υποβαθμίζουν την ποιότητα των σπουδών μας, την καθημερινοτητά μας, το επίπεδο της γνώσης που αποκομίζουμε από τη σχολή, το πτυχίο μας. Ήρθε η ώρα να βάλουμε ένα τέλος σ’ όλα αυτά. Να μην αφήσουμε τα μπλέ βαρίδια να μας πάνε πιο κάτω. Να σταθούμε επιτέλους στο μπόι των αγώνων μας, στο μπόι των ονείρων μας !
Οι σημειώσεις, τα δωρεάν βοηθήματα δεν θα βοηθήσουν κανέναν σε ένα Πανεπιστήμιο για λίγους όπως το οραματίζεται η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, για αυτό στις φετινές εκλογές ας μην τους χαρίσουμε μια ακόμη αυτοδυναμία !

Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα!

Τα τελευταία 2 χρόνια, γύρω από το προσφυγικό ζήτημα, βλέπουμε να συγκρούονται 2 αντίθετοι κόσμοι και να δημιουργούνται 2 αντίθετες εικόνες. Από τη μία είναι ο κόσμος των κέντρων κράτησης, της καταστολής, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και από την άλλη βρίσκεται ο κόσμος της αλληλεγγύης, ο κόσμος που δείχνει ότι μπορούμε να ζήσουμε μαζί, ότι μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς. Το τελευταίο διάστημα οι συνθήκες κράτησης και φυλάκισης μεταναστών (βλ. Πέτρου Ράλλη, Μόρια, Κόρινθο, Αμυγδαλέζα) συνεχίζουν να είναι επικίνδυνες για την υγεία και την ασφάλεια τους, στερώντας τους κάθε αξιοπρέπεια. Παρ’όλα αυτά η κυβέρνηση, μετά και τις εξωφρενικές δηλώσεις Τόσκα, κλιμακώνει την επίθεση στον κόσμο της αλληλεγγύης, έχοντας εκκενώσει ήδη από το καλοκαίρι 5 καταλήψεις στέγης προσφύγων. Αυτή η κυβερνητική επιλογή, στοχεύει ξεκάθαρα να καταπνίξει κάθε φωνή που ζητά δικαιοσύνη και ισότητα, κάθε αγώνα ενάντια στο ρατσισμό και τον αυταρχισμό.

Παράνομοι δεν είναι οι πρόσφυγες…
Από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το έργο της κυβέρνησης Σαμαρά, διατήρησε και τον φράχτη του Έβρου, απέναντι στον οποίο κάποτε διαδήλωνε, αλλά και τόσα κέντρα κράτησης που είχαν δημιουργηθεί μέχρι τότε. Παραβιάζοντας λοιπόν, κάθε κατοχυρωμένο ανθρώπινο δικαίωμα, η κυβέρνηση, υπέγραψε και εφαρμόζει κατά γράμμα τον τελευταίο χρόνο, την ντροπιαστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Μία συμφωνία που, ενισχύοντας την οικοδόμηση μίας Ευρώπης-Φρούριο, προβλέπει εκτεταμένες επαναπροωθήσεις προσφύγων στην «ασφαλή Τουρκία» (sic), την δημιουργία νέων κέντρων κράτησης, την εντατικοποίηση της φύλαξης των συνόρων. Η εγκληματική αυτή συμφωνία, κάνει την είσοδο των προσφύγων στη χώρα ακόμη πιο επικίνδυνη και φράζει ασφυκτικά όλα τα ασφαλή περάσματα σε αυτή. Παράλληλα όμως -σύμφωνα και με τον ΟΗΕ- καταπατά αναφαίρετα δικαιώματα τους, επιτρέπει τη φυλάκιση τους και σε πολλές περιπτώσεις τη παράνομη απέλαση τους σε γειτονικές χώρες από την Τουρκία.
Επιπρόσθετα σε όλα τα παραπάνω, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τόσο σε επίπεδο ρητορείας όσο και σε επίπεδο πρακτικών, συνέχισε τον παραγκωνισμό των προσφύγων και τον αποκλεισμό τους από τον αστικό ιστό. Δημιουργώντας νέα κέντρα κράτησης αποκομμένα από τα αστικά κέντρα, αφήνοντας τη διαχείριση του ζητήματος σε ΜΚΟ και διατηρώντας τις άθλιες συνθήκες κράτησης, η κυβέρνηση «προτίμησε τον ρεαλισμό» (sic) και απέδειξε ότι αντιλαμβάνεται τους πρόσφυγες ως αριθμούς. Παράλληλα η συνεχής δυσφήμιση του κινήματος αλληλεγγύης, η ποινικοποίηση των δομών αλληλεγγύης και της δράσης αυτών, έδωσε πάτημα και βήμα, σε ακροδεξιές ρητορείες (Βλ. Σχολεία Ωραιοκάστρου και Φιλιππειάδας) , στην αυθαιρεσία και εγκληματική αδιαφορία της αστυνομίας αλλά και στον φασιστικό ακτιβισμό της Χ.Α.
Παράνομοι λοιπόν δεν είναι οι πρόσφυγες, παράνομος δεν μπορεί να είναι κανένας άνθρωπος που θέλει να επιβιώσει και να διασφαλίσει μία ζωή για εκείνον και την οικογένεια του. Παράνομοι είναι αυτοί που κλείνουν τα σύνορα στους πρόσφυγες, αυτοί που τους επαναπροωθούν στη μέση του Αιγαίου, αυτοί που δημιουργούν Φαρμακονήσια, που τους φυλακίζουν, που τους στοιβάζουν σε κέντρα κράτησης. Παράνομοι είναι όλοι όσοι τους αρνούνται μία αξιοπρεπή ζωή μακριά από τους πολέμους και την περιθωριοποίηση.

Για την οικοδόμηση μίας άλλης κοινωνίας!
Απέναντι σε όλα αυτά, το κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε όλο το περασμένο διάστημα, έχει αποδείξει ότι υπάρχει το διαφορετικό, ότι πρόσφυγες και ντόπιοι μπορούν και θέλουν να ζήσουν μαζί. Οι καταλήψεις στέγης που έχουν δημιουργηθεί, απεικονίζουν έναν άλλον τρόπο δόμησης της κοινωνίας, μία κίνηση των «από κάτω» να απαντήσουν στο προσφυγικό ζήτημα, φτιάχνοντας μικρές κοινότητες αυτοοργάνωσης. Οι καταλήψεις στέγης έχουν καταφέρει να αξιοποιήσουν εγκαταλελειμμένα για καιρό κτήρια και να τα μετατρέψουν σε ζωντανούς οργανισμούς, σε νησίδες αξιοπρέπειας κι αλληλεγγύης μέσα στην πόλη. Έχουν καταφέρει να διεκδικήσουν την ένταξη των προσφύγων στις τοπικές κοινωνίες, αλλά και να αποδείξουν ότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος, αυτός της συμβίωσης. Πολλά εγχειρήματα κατάφεραν να γίνουν μέρος της τοπικής κοινωνίας, ακόμη και σε περιοχές αρκετά αντιδραστικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα προσφυγόπουλα, που αυτή τη στιγμή σπουδάζουν σε ελληνικά σχολεία και οι οικογένειες προσφύγων που χτίζουν την καθημερινότητα τους στην πόλη και εντάσσονται στην κοινωνία μακριά από την γκετοποίηση των κέντρων κράτησης.
Οι καταλήψεις στέγης πέραν από την έμπρακτη αλληλεγγύη και την πολιτισμική συνύπαρξη, αποτελούν ταυτόχρονα εστίες αγώνα, χώρους πολιτικής ζύμωσης και μεταφοράς εμπειριών. Με άλλα λόγια, ο τρόπος με τον οποίο γίνεται ο καταμερισμός των εργασιών στα εγχειρήματα, οι ανοιχτές συνελεύσεις και η συμμετοχή των προσφύγων στη λήψη των αποφάσεων, είναι μία διαδικασία χειραφετητική και άρα μία διαδικασία βαθειά πολιτική. Αλληλέγγυοι και πρόσφυγες, συνυπάρχουν, οργανώνονται, διεκδικούν αναφαίρετα δικαιώματα και ελευθερίες και αγωνίζονται για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, τόσο για τους πρόσφυγες όσο και για τους ντόπιους που τα τελευταία χρόνια πλήττονται από τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται σε όλη την Ευρώπη.
Απέναντι λοιπόν στον αποκλεισμό και την φυλάκιση των προσφύγων, οι καταλήψεις απαντούν με τη συγκατοίκηση εντός του αστικού ιστού. Απέναντι στον ατομικισμό, με τη συλλογική ζωή. Απέναντι στην ξενοφοβία και τον ρατσισμό, με την αλληλεγγύη και τον σεβασμό στο διαφορετικό. Οι καταλήψεις στέγης αφήνουν υλικό αποτύπωμα στο σήμερα και παράγουν πολιτική υπό το πρίσμα της αλληλεγγύης. Αποτελούν αντιπαραδείγματα σχέσεων και τρόπου ζωής, είναι κοιτίδες ισότητας κι ελευθερίας. Γι’αυτό και θα συνεχίσουμε να φωνάζουμε «Κάτω τα χέρια από της καταλήψεις στέγης!», με τους πρόσφυγες θα ζήσουμε μαζί, θα αγωνιστούμε μαζί, θα ανοίξουμε τον δρόμο για την κοινωνική χειραφέτηση και για την οικοδόμηση μια άλλης, εφικτής κοινωνίας!

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Βρισκόμαστε λίγο πριν τη ψήφιση του οριστικοποιημένου προγράμματος σπουδών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το προς ψήφιση πρόγραμμα έχει διαφοροποιηθεί από την μέχρι πρότινος πρόταση της επιτροπής προπτυχιακών σπουδών. Η νέα πρόταση της επιτροπής δείχνει να εκπληρώνει στο μέγιστο βαθμό τη λογική  της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, όπως αυτή «υπερψηφίστηκε» στην τελευταία γενική συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου. Σίγουρα μας ξαφνιάζει η «αναπάντεχη» αλλαγή στάσης της κοσμητείας απέναντι στις αποφάσεις του συλλόγου, αφού μέχρι στιγμής στεκόταν αδιάλλακτη  και μας αντιμετώπιζε με ειρωνεία και περιπαικτικά σχόλια. Τι μεσολάβησε;

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά τους.  Η πρώτη επαφή του Φ.Σ.  με το νέο πρόγραμμα σπουδών έρχεται στα μέσα του Δεκέμβρη, όπου με την απόφαση του στη τότε γενική συνέλευση εναντιώνεται στη λογική που βάζει το προσχέδιο του προγράμματος. Μία λογική που δεν προήλθε από την ανάγκη για αλλαγή του υπάρχοντος προγράμματος σε ό,τι αφορά το κομμάτι της διδακτέας ύλης, αλλά από την εμμονή της κοσμητείας για μείωση των μαθημάτων από 64 σε 54. Η τότε όμως απόφαση δεν ενδιέφερε τον κοσμήτορα. Όπως δεν τον ενδιέφεραν και οι απόψεις των καθηγητών που διαφωνούσαν στη πρόταση και τοποθετήθηκαν μέσα στη συνέλευση του τμήματος. Μέσα στις γιορτές προέβη σε ηλεκτρονική  ψηφοφορία όπου ο σκελετός υπερψηφίστηκε. Στην συνέχεια εκμεταλλευόμενος την αδυναμία του συλλόγου να συνεδριάσει λόγω εξεταστικής προχώρησε στη κατάρτιση των υλών και των μεταβατικών διατάξεων για την άμεση και καθολική εφαρμογή. Με το πέρας της εξεταστικής, ο ΦΣ ξεκαθαρίζει τη διαφωνία του με την πρόταση της επιτροπής και τη συνολική λογική που αυτή έβαζε για το πτυχίο, προχωρώντας στην πρώτη διήμερη κατάληψη προλαβαίνοντας έτσι την τελική και αμετάκλητη ψήφιση του προγράμματος. Παρόλο που οι προτάσεις του ΦΣ γνωστοποιήθηκαν εξαρχής στον κοσμήτορα, εκείνος εξακολούθησε να τις απορρίπτει και να τις χαρακτηρίζει συνθήματα σε «ακομμάτιστα» συνέδρια. Απόρροια αυτού ήταν διόγκωση του κύματος ενάντια στο ΝΠΣ, που εκφράστηκε στη συνέλευση της επόμενης βδομάδας με την εκ νέου ψήφιση του αγωνιστικού πλαισίου που πρότεινε τετραήμερη κατάληψη και παρέμβαση στη σύγκλητο του ΕΜΠ. Εντός των τεσσάρων αυτών ημερών είδαμε τον ΦΣ να κινητοποιείτε, να παίρνει τη κατάσταση στα χέρια του και να εξειδικεύει τις προτάσεις του τόσο μέσα από τις συντονιστικές επιτροπές κατάληψης όσο και στις  συνελεύσεις ετών. Στη σύγκλητο είδαμε να βαραίνει το κλίμα για τον κοσμήτορα με  χαρακτηριστική τη φράση του πρύτανη «δεν μπορεί οι φοιτητές να έχουν σε όλα άδικο». Στη φάση αυτή εκφράσαμε την απαίτηση μας από τη πρυτανεία να πάρει θέση για την κατάσταση που επικρατούσε, και από τον κοσμήτορα να δεσμευτεί για διάλογο πάνω σε μηδενική βάση ώστε να αποκατασταθεί η ομαλότητα στη σχολή. Την ίδια μέρα αναρτήθηκε στο site της σχολής κάλεσμα για ενημέρωση των φοιτητών πάνω στην πρόταση της ΕΠΣ. Στην αμέσως επόμενη συνέλευση το αγωνιστικό πλαίσιο υπερψηφίζεται και προβλέπει τη συμπύκνωση των προτάσεων σε τρία συγκεκριμένα σημεία (όχι στο κατέβασμα τεχνολογικών μαθημάτων σε μικρότερα εξάμηνα, όχι στη σύμπτυξη μαθημάτων θεωρητικού υποβάθρου και όχι στο πέρασμα μαθημάτων κορμού στις κατευθύνσεις) που αποτελούν τη βάση του διαλόγου. Κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης, τα τρία αυτά σημεία μεταφέρθηκαν στη κοσμητεία η οποία αρνήθηκε να δεσμευτεί πάνω σ’ αυτά. Ακόλουθο αυτού ήταν το κλείσιμο της σχολής για τις επόμενες τρεις μέρες, η τρίτη κατά σειρά παράσταση διαμαρτυρίας στη πρυτανεία και ξανά συνέλευση τη Δευτέρα.

Στην τελευταία συνέλευση αφενός ψηφίστηκε το πλαίσιο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και αφετέρου ξανανταμώσαμε με συμφοιτητές μας που είχαμε να τους δούμε από τα πρώτα εξάμηνα. Βασική πρόταση της, για το ΠΣ, ήταν  το «ανοιχτή σχολή» υπό το φόβο ότι το εξάμηνο μπορεί να παραταθεί ή ακόμα και να χαθεί. Επιχείρημα το οποίο αναιρείται αυτόματα από τη πρόσφατη ιστορία της σχολής. Είχε όμως και άλλα «επιχειρήματα». ‘Οπως το περιβόητο excel, το οποίο διαμορφώθηκε εντός λίγων ημερών. Μια τέτοια πρόταση μόνο επιπόλαια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, καθώς βασική της μέριμνα είναι η διατήρηση των τοπογραφικών δικαιωμάτων αφήνοντας τα δικαιώματα των πολιτικών μηχανικών στο περιθώριο. Άλλωστε κατά την άποψη της ΔΑΠ μικρή σημασία έχει αν θα γνωρίζουμε όλοι αντισεισμικό σχεδιασμό στις σιδηρές κατασκευές, σε μία χώρα με έντονη σεισμική δραστηριότητα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αυτή η πρόταση δεν τεκμηριώνει με κανένα τρόπο την διασφάλιση του ενιαίου πενταετούς κύκλου σπουδών και περιλαμβάνει το μικρότερο κορμό σε μαθήματα και έκταση από όλες τις σχολές ΠΜ της Ελλάδας. Βλέποντας όμως την πρόταση αυτή (που υιοθετήθηκε από την ΕΠΣ) λίγο πιο σφαιρικά παρατηρούμε ότι μπαίνει στη λογική της κοσμητείας και υπακούει στο νόμο των πενηντατεσσάρων μαθημάτων. Το γεγονός αυτό έρχεται να αναδείξει ότι εν τέλει οι αλλαγές που πρότεινε η ΔΑΠ δεν αποσκοπούσαν στην εξέλιξη του πολιτικού μηχανικού αλλά στο να ικανοποιήσει τις κατευθύνσεις που εξαρχής έβαλε η κοσμητεία. Αυτό όμως δεν την απέτρεψε από το να ονομάζει το πλαίσιό της αντιπρόταση.

Προτού όμως ορίσουμε τι σημαίνει αντιπρόταση, καλό θα ήταν να δούμε τι σημαίνει πρόταση. Μήπως η πρόταση αναγνωρίζεται απ’ το αν κατατίθεται σε excel; Μάλλον όχι. Ειπώθηκε από πολλούς ότι είμαστε αρνητικοί σε οποιαδήποτε αλλαγή και δεν έχουμε προτάσεις. Αν λέγοντας πρόταση εννοούν ένα σκελετό προγράμματος που συμπληρώνει όλα τα κελιά του excel με πρόχειρο και ατεκμηρίωτο τρόπο, τότε έχουν δίκιο. Για εμάς όμως τα τρία προαναφερθέντα σημεία αποτελούν μία συμπαγή και τεκμηριωμένη πρόταση, με βάση τον ορισμό του πενταετούς κύκλου σπουδών, και μάλιστα τη σημαντικότερη, αφού αποτελεί τη βάση της συζήτησης για τη δημιουργία ενός νέου προγράμματος που θα στοχεύει στον εκσυγχρονισμό των σπουδών μας διασφαλίζοντας παράλληλα τα επαγγελματικά μας δικαιώματα. Σημειωτέο, η δημιουργία ενός αξιοπρεπούς προγράμματος σπουδών προϋποθέτει τη συνεργασία και τον ουσιαστικό διάλογο μεταξύ διδασκόντων και ΦΣ.

Ένα ακόμη αξιοσημείωτο γεγονός είναι η αλλαγή στάσης του κοσμήτορα. Μην ξεχνάμε ότι η αρχική πρόταση της ΕΠΣ θα ψηφίζονταν αρχές Μάρτη και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θα ήταν μη αναστρέψιμο. Τι ήταν αυτό που το εμπόδισε και που ήταν τότε οι «αντιπροτάσεις» της ΔΑΠ; Όσο κι αν δε θέλουν να το παραδεχτούν αυτό που εμπόδισε την ψηφοφορία και άνοιξε την κουβέντα για το πρόγραμμα σπουδών, ήταν οι αγωνιστικές αποφάσεις του συλλόγου. Μετά από εννιά μέρες κατάληψης και απανωτές παρεμβάσεις στην πρυτανεία δεν αμφισβητεί κανείς την πίεση που ασκήθηκε στον κοσμήτορα. Τότε η ΔΑΠ, σαν από μηχανής θεός ήρθε να καρπωθεί την πίεση αυτή με παραφρασμένη την κατατεθειμένη πρόταση παρουσιάζοντας την ως καινούρια. Μάλλον αυτό εξηγεί τόσο το ελάχιστο του χρόνου που χρειάστηκε στην ΕΠΣ για να ενσωματώσει όλες τις προτεινόμενες «αλλαγές» στην πρόταση της, όσο και την έλλειψη αιτιολόγησης στα πρακτικά της.

Στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα, μπορούμε να κοιτάξουμε αναδρομικά και να κάνουμε έναν απολογισμό για το αν τελικά η κατάληψη πέτυχε κάτι ή ήταν απλά χάσιμο μαθημάτων. Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε το σύλλογο μας να ενεργοποιείτε και να αντιλαμβάνεται πως έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε ζητήματα που αφορούν το μέλλον του. Αφού μας αρνήθηκαν τον ειλικρινή διάλογο επιλέξαμε ως μέσο πάλης την κατάληψη, ακριβώς για να ασκηθεί πίεση και να γίνει δεκτό το αίτημα μας για κουβέντα σε λογική βάση. Ο αγώνας αυτός έφτασε πολύ κοντά στο να φέρει υλικές νίκες, κάτι το οποίο η ΔΑΠ εμπόδισε για μικροπολιτικά συμφέροντα. Αυτό που αύριο κάποιοι θα παρουσιάζουν σαν νίκη είναι στην πραγματικότητα για εμάς η μεγαλύτερη ήττα, γιατί πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων μια προσπάθεια που συνοδεύτηκε από πολλές προσωπικές θυσίες λίγο πριν εκπληρώσει το στόχο της.

Τέλος, καλό είναι να θυμόμαστε ότι για να διεκδικήσει το μέλλον του, ο φοιτητικός σύλλογος θα πρέπει να αγωνιστεί. Σε κάθε άλλη περίπτωση φυγοπονίας και αποστασιοποίησης θα αναγκαστεί να συμβιβάζεται με τις κατευθύνσεις που άλλοι ορίζουν. Τη Δευτέρα δεν ψηφίζαμε στο ερώτημα ανοιχτή ή κλειστή σχολή, αλλά για το πρόγραμμα σπουδών. Με αφορμή αυτό θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε πως ο κάθε φοιτητής θα πρέπει να έχει κριτική ικανότητα και να σκέφτεται το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί σε κάθε ψήφο του. Κι αν τώρα κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους με το αποτέλεσμα της τελευταίας συνέλευσης, ας μην ξεχνάνε ότι ο ΦΣ θα κληθεί και στο άμεσο μέλλον να δώσει αγώνες και τότε θα είναι πιο έμπειρος και πιο συσπειρωμένος!