Να μην γίνει η εξεταστική αγώνας δρόμου

Μετά από δύο μήνες διθυραμβικών ανακοινώσεων του Υπουργείου Παιδείας για την επιτυχία της τηλεκπαίδευσης και γενικόλογων ανακοινώσεων, ότι όλα βαίνουν καλώς και οι εξετάσεις θα γίνουν «κανονικά», βρισκόμαστε 2 εβδομάδες πριν το τέλος των μαθημάτων, χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα για την εξεταστική. Αφού το υπουργείο πέταξε το μπαλάκι στα Ιδρύματα και αυτά με τη σειρά τους στα επί μέρους τμήματα, τώρα καλούνται οι φοιτητές/ριες να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

Είναι δεδομένο ότι η κατάσταση των τελευταίων ημερών στη σχολή, το μόνο που δείχνει είναι ότι όχι μόνο όλον αυτό τον καιρό –γνωρίζοντας ότι θα φτάναμε σε αυτό το σημείο- δεν επιλέχθηκε να συζητηθεί το ζήτημα των εξεταστικών, αλλά ακόμη και  τώρα οι καθηγητές αρνούνται να πάρουν την ευθύνη για τον τρόπο εξέτασης. Την ίδια ώρα μας στέλνουν να συμπληρώσουμε «υπεύθυνες δηλώσεις» ότι θα παραβρεθούμε στην εξέταση, φόρμες ότι αποδεχόμαστε των αποκλεισμό μας από την ηλεκτρονική εξέταση λόγω κακής σύνδεσης(!), ακόμη και ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για να επιλέξουμε τον τρόπο που θέλουμε να εξεταστούμε δια της πλειοψηφίας. Λες και αυτός  που επιλέγει να εξεταστεί δια ζώσης, λόγω της έλλειψης υλικοτεχνικού εξοπλισμού, έχει και άλλη επιλογή. Λες και αυτή που επιλέγει να εξεταστεί ηλεκτρονικά, λόγω του ότι ανήκει σε ευπαθή ομάδα, έχει άλλη επιλογή. Όλα αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε έστω ένα εύρος ημερομηνιών για την εξεταστική, με πολλούς καθηγητές να λένε για την έναρξη της σε 2 εβδομάδες από τώρα!

Ενώ τα όργανα της σχολής, έχουν συνεδριάσει, δεν υπάρχει καμία ανακοίνωση ή απόφαση αναρτημένη στο σάιτ, ούτε καν τα πρακτικά της συζήτησης. Ο Κοσμήτορας αρνείται πεισματικά να αφήσει τους φοιτητές να παρακολουθήσουν τη συζήτηση, σαν να μην είναι κάτι που μας αφορά. Η μόνη επιλογή να μάθουν οι φοιτητές κάτι, είναι μέσω της επαφής με τους καθηγητές, από την οποία ανάλογα το μάθημα προκύπτει και μία τελείως άλλη εικόνα.

Είναι δεδομένο, ότι όποιος τρόπος εξέτασης κι αν επιλεγεί, εγείρει και διάφορα  ζητήματα. Παρ ’όλα αυτά, η δυσκολία της νέας αυτής κατάστασης, δεν μπορεί να πέσει στης πλάτες μας. Αρνούμαστε να πάμε σε εξεταστικές με έλλειψη οργάνωσης, αρνούμαστε να πάρουμε εμείς την ευθύνη, επειδή αυτή η συζήτηση δεν ξεκίνησε νωρίτερα, όταν μάλιστα έγινε εν αγνοία μας.

Είναι δεδομένο ότι η επιλογή της δια ζώσης εξέτασης, εφόσον τηρούνται όλα τα μέτρα ασφαλείας, είναι αυτή με τα λιγότερα προβλήματα. Γι αυτό και φαίνεται να επιλέγεται σε πολλά από τα μαθήματα. Δεν γίνεται όμως να αποκλείονται όσοι/ες ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, όσοι/ες ζουν στον ίδιο χώρο με ευπαθείς ομάδες, ούτε όσοι και όσες δεν μπορούν να γυρίσουν από τον τόπο μόνιμης κατοικίας. Αυτό σημαίνει ότι είναι υποχρέωση της σχολής και των καθηγητών να βρουν εναλλακτικούς τρόπους για την εξέταση αυτών των φοιτητ(ρι)ών.

Αντίστοιχα, όπου επιλέγεται έκτακτα η ηλεκτρονική εξέταση, πρέπει να υπάρξει μέριμνα για όσους/ες δεν έχουν τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό (κακό ίντερνετ, τεχνικό εξοπλισμό).  Δεν είναι δυνατόν να μας λένε οι καθηγητές, ότι αν αποσυνδεθεί κάποιος/α από την εξέταση λόγω κακού ίντερνετ, θα αποκλείεται αυτομάτως από την εξέταση. Ας πάρει λοιπόν την ευθύνη, όποιος καθηγητής προτείνει την ηλεκτρονική, να βρει εναλλακτικούς τρόπους εξέτασης ακόμη και να προγραμματίσει εκ νέου εξέταση αν αυτό χρειαστεί. Να μεριμνήσει η σχολή για εκτενείς οδηγίες χρήσης των μέσων προς τους/ις φοιτητές/ριες, τεχνολογική υποστήριξη και συνεχή επικοινωνία με τους καθηγητές, ακόμη και την ώρα της εξέτασης.

Οι εναλλακτικοί τρόποι εξέτασης εννοείται ότι θα πρέπει να μείνουν στην συζήτηση. Υπάρχουν μαθήματα στα οποία το εξάμηνο είναι ούτως η άλλως φορτωμένο, με θέματα, προόδους, εργασίες κ.ο.κ. Γιατί δεν επιλέγεται απαλλαγή από ένα κομμάτι ή ολόκληρη την ύλη, έτσι ώστε να αποσυμφοριστεί η εξεταστική; Να εξασφαλιστεί ότι, θα υπάρχει η προθεσμία τουλάχιστον μέχρι το πέρας την εξεταστικής για να εκπονηθούν όλες οι εργασίες και τα θέματα.

Η εξεταστική πρέπει να διενεργηθεί με γνώμονα την υγεία των φοιτητ(ρι)ών, των εργαζόμενων, των επιτηρητών και των καθηγητ(ρι)ών. Με όλα τα απαραίτητα μέσα προστασίας, τον υγειονομικό εξοπλισμό, την αποφυγή συνωστισμών, τις τακτικές απολυμάνσεις των κτηρίων κ.ο.κ. Χωρίς αποκλεισμούς φοιτητών λόγω μη δυνατότητας πρόσβασης, εξοπλισμού, υγείας. Με όλα τα απαραίτητα υλικά για το διάβασμα μας.

Δεν ζητάμε κάποια χάρη. Ζητάμε τα αυτονόητα για να είναι η εξεταστική ισότιμη για όλους και όλες. Δεν θέλουμε να γίνει η εξεταστική μόνο για να λέμε ότι έγινε ή  για να υπερηφανεύεται το Υπουργείο Παιδείας για όσα «κατάφερε» μέσα στην πανδημία. Την ίδια ώρα που μάλιστα γνωρίζουμε ότι μετά από την πανδημία, εμείς θα επιστρέψουμε στα ίδια Ιδρύματα που υποχρηματοδοτεί και απαξιώνει με κάθε του κίνηση.

Ζητάμε:

• Ισότιμη εξέταση, χωρίς αποκλεισμούς των συμφοιτητ(ρι)ών μας για οποιονδήποτε λόγο.
• Ανθρώπινους ρυθμούς εξέτασης, όχι στην εντατικοποίηση. Να διασφαλιστεί ότι οι χρόνοι και η δυσκολία της εξέτασης θα είναι ανάλογα της διδαχθείσας ύλης.
• Παράταση της έναρξης της εξεταστικής, για να διασφαλιστεί ότι όλοι οι φοιτητές είναι προετοιμασμένοι και έχουν πρόσβαση στον απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Να δοθούν εγκαίρως όλα τα συγγράμματα του Ευδόξου και οι σημειώσεις από τους τομείς, ώστε να έχουν όλοι/ες το απαραίτητο υλικό για το διάβασμα τους
• Ειδική μέριμνα για όσους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, ή έχουν στο περιβάλλον τους άτομο σε ευπαθή ομάδα.
• Μέσα ατομικής προστασίας σε όλους τους φοιτητές, εξεταστές, εργαζόμενους των σχολών. Υγειονομικό εξοπλισμό σε όλους. Τήρηση όλων των μέτρων ασφαλείας. Τακτικές απολυμάνσεις των χώρων.
• Να ενισχυθεί επιτέλους δραστικά το ΕΣΥ, καθώς μαζί με τα μέτρα φυσικής αποστασιοποίησης, αποτελεί τον βασικό τρόπο αντιμετώπισης του κινδύνου της πανδημίας, που δεν έχει περάσει.

Όχι άλλο «αναβάθμιση» της παιδείας!

    Εν μέσω της πανδημίας, έχει γίνει ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση επέλεξε να καταθέσει στη βουλή πληθώρα αντιλαϊκών νομοσχεδίων με αφορμή την αδυναμία συλλογικής αντίδρασης. Η τακτική της αυτή δεν είναι καινούρια, αντίστοιχη «ευκαιρία» είχε αξιοποιήσει όταν μέσα στο καλοκαίρι, όπου οι φοιτητικοί σύλλογοι ήταν ανίκανοι να αντιδράσουν, αποφάσισε να ψηφίσει την κατάργηση του ασύλου. Την προηγούμενη εβδομάδα λοιπόν, κατέθεσε ένα πλήρως αντιδραστικό νομοσχέδιο για την Παιδεία, την στιγμή που η εκπαιδευτική κοινότητα είχε εκφράσει εξ αρχής την αντίρρηση της σε αυτό. Αν και αυτό το νομοσχέδιο αφορά όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, έρχεται κυρίως να πλήξει τον χαρακτήρα του Λυκείου όπως τον ξέραμε.

Κινούμενη σε μια κατεύθυνση εντατικοποίησης του ρυθμού του σχολείου, μετατρέποντας το σε ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο, αυξάνει τον αριθμό των εξεταζόμενων μαθημάτων για την προαγωγή στην επόμενη τάξη ήδη από το γυμνάσιο, ενώ ταυτόχρονα επαναφέρει την Τράπεζα Θεμάτων σε κάθε τάξη του Λυκείου. Τέτοια μέτρα είναι φυσικό να επηρεάσουν την καθημερινότητα των μαθητών δημιουργώντας τους ένα σοβαρό άγχος για την απόδοση τους στις συνεχόμενες εξετάσεις. Είναι προφανές πως ωθούν όλο και μεγαλύτερο μέρος των μαθητών στην παραπαιδεία, προκειμένου να ανταπεξέλθουν, ενώ ταυτόχρονα δυσκολεύουν όλο και περισσότερο μαθητές από ασθενέστερες οικονομικά οικογένειες, εντείνοντας έτσι τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση.

  Επιπλέον, παρατηρείται μια τιμωρητική διάθεση στα μέτρα του νομοσχεδίου, αφού επαναφέρει την αναγραφή της διαγωγής και τις πενθήμερες αποβολές, μέτρα που δεν χρησιμεύουν ουσιαστικά πουθενά και που αποπνέουν έναν αέρα αυταρχισμού και συντηρητισμού στον εκπαιδευτικό χώρο.

  Όλα αυτά σκιαγραφούν ένα Λύκειο αρκετά απρόσιτο για μεγάλη μερίδα μαθητών στρέφοντας τους αναπόφευκτα σε Τεχνικά Λύκεια. Ωστόσο, θεσπίζοντας παράλληλα ανώτατο όριο ηλικίας τα 17 έτη στα ΕΠΑΛ, ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτική πρωτοβουλία (ΙΕΚ/ΚΕΚ) για να καλύψει το κενό. Γίνεται λοιπόν σαφές πως η δημόσια παιδεία είναι μόνο για όσους μπορούν να συμβαδίζουν με το εντατικοποιημένο της πρόγραμμα, διαγράφοντας κάθε δυνατότητα για μια δεύτερη ευκαιρία.

  Η επίθεση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση όμως συνεχίζεται με τον μέτρο της αξιολόγησης. Θέτοντας σε ισχύ αρχικά την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και σε δεύτερο χρόνο των εκπαιδευτικών , εγείρονται πολλοί προβληματισμοί. Αρχικά, σχολεία τα οποία είναι χρόνια υποχρηματοδοτούμενα θα αξιολογούνται με βάση τυπικά προσόντα μέσω αμφιλεγόμενων -για την αρμοδιότητά και την αμεροληψία τους- φορέων (βλ. δήμος), κατηγοριοποιώντας τα σχολεία σε α και β κατηγορίας αγνοώντας το βασικότερο τους πρόβλημα, την έλλειψη πόρων.

  Έπειτα, η αξιολόγηση των καθηγητών χωρίς να έχουν προβλεφθεί δωρεάν επιμορφωτικά σεμινάρια πάνω στις δεξιότητες που θα κληθούν να αξιολογηθούν, μπορεί να οδηγήσει σε δική τους οικονομική επιβάρυνση προκειμένου να ανέβουν στα ratings της αξιολόγησης. Τέλος, το μέτρο αυτό έρχεται να επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τους αναπληρωτές καθηγητές, όταν το ήδη υπάρχον σύστημα είναι ασφυκτικό για τον διορισμό τους, βαθμολογώντας τους αρνητικά αν για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούν να μετακινηθούν στην πόλη που δήλωσαν..

  Εκτός από τα μέτρα για την δευτεροβάθμια όμως η ΝΔ επέλεξε να περάσει μέσα στο νομοσχέδιο, μέτρα και για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μία τακτική που εφαρμόζει από την αρχή της χρονιάς και έχει ως μόνο στόχο την κάμψη των φοιτητικών  αντιδράσεων. 

  Πατώντας στο γνωστό πλέον μοτίβο, παιδεία μόνο για τους «άριστους», θέτει τεράστιους περιορισμούς στην διαδικασία των μετεγγραφών. Πλέον για να πάρει κανείς μετεγγραφή στη σχολή της επιλογής του, πρέπει να έχει απόκλιση  2.750 μόρια, αν όχι θα πρέπει να κάνει αίτηση για μία σχολή σχετική με το πεδίο του. Αυτό σημαίνει πως αρκετές/οί πρωτοετείς φοιτητ(ρι)ές θα χάνουν την δυνατότητα να σπουδάσουν στο αντικείμενο που επιθυμούν καθώς δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα. Για να γίνει η φοιτητική ζωή αυτών των ατόμων ακόμα πιο δύσκολη και αβέβαιη , θεσπίζεται ένα καινούριο μέτρο το οποίο για τα οικονομικά κριτήρια των μετεγγραφέντων θα προσμετρούνται από το οικογενειακό εισόδημα των τριών τελευταίων χρόνων (π.χ. αν οι γονείς ενός υποψηφίου έμειναν άνεργοι μέσα στον προηγούμενο χρόνο το κριτήριο θα είναι ο μέσος όρος του οικογενειακού εισοδήματος των τριών τελευταίων χρόνων που μπορεί να εργάζονταν).

  Επιπλέον το νομοσχέδιο κάνει λόγω για ίδρυση ξενόγλωσσων και θερινών τμημάτων σε που θα απευθύνεται κυρίως σε αλλοδαπούς φοιτητές στα πλαίσια της εξωστρέφειας. Ένα μέτρο που γεννά αρκετούς προβληματισμούς καθώς το πιθανότερο είναι αυτά τα τμήματα να λειτουργούν με δίδακτρα. Κάτι που αναδεικνύει για δεύτερη φορά την αναίρεση του άρθρου 16 από την τόσο «αξιοκρατική» κυβέρνηση. Η αντίληψη πως βασικές κοινωνικές ανάγκες , όπως η παιδεία, είναι εμπόρευμα, είναι από της κύριες της ΝΔ. Η παιδεία πρέπει να είναι δημόσια και δωρεάν για όλους, αλλιώς θα καταλήξει να είναι μία πανάκριβη πολυτέλεια για ελάχιστους.  

  Τέλος, ένα μέτρο που περιέχεται σε αυτό το νομοσχέδιο, είναι το ότι πλέον θα υπάρχει ενιαίο ψηφοδέλτιο πρυτάνεων-αντιπρυτάνεων στις διοικητικές εκλογές. Κάνει λόγο για αλλαγές  στο εκλεκτορικό σώμα, που πιθανόν σημαίνει εξαίρεση ορισμένων εργαζομένων. Προφανώς, στα πλαίσια του αυτοδιοικήτου του πανεπιστημίου θα πρέπει να έχουν λόγο και δικαίωμα ψήφου για την διοίκηση του ιδρύματος όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας και όχι να αφορά ένα σώμα εκλεκτόρων-ειδημόνων. Όταν ήδη οι φοιτητές εξαιρούνται από αυτές τις εκλογές, το νέο νομοσχέδιο θα θέσει τις βάσεις για να γίνουν πιο αντιδημοκρατικές, εξαιρώντας κόσμο που εργάζεται εντός του πανεπιστημίου.

  Το νέο αυτό νομοσχέδιο έρχεται στις ίδιες λογικές με τα προηγούμενα. Εντατικοποίηση, αριστεία, εξεταστικοκεντρικό σύστημα εκπαίδευσης, δημιουργία πανεπιστημίων για λίγους και ευκατάστατους. Βάλει σε τεράστιο βαθμό την πλειοψηφία των μαθητών και υποψηφίων φοιτητών οδηγώντας τους έτσι στα ιδιωτικά κολλέγια. Μετά τις δύσκολες καταστάσεις που βιώσαμε όλοι και όλες λόγω της πανδημίας, θα ξαναβγούμε στο δρόμο για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα.

Δεν θα δεχτούμε κανένα μέτρο, που εξυπηρετεί το ιδιωτικό κέρδος και στέκεται εμπόδιο ανάμεσα σε εμάς και τα όνειρά μας.

Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για το αναφαίρετο δικαίωμα μας στην δημόσια και δωρεάν παιδεία!