ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ !!!

Είναι σαφές ότι το πρόγραμμα σπουδών στη σχολή μας χρειάζεται μία σοβαρή δομική αναδιάρθρωση και κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει αυτήν την αναγκαιότητα. Το ζήτημα που προκύπτει ωστόσο είναι προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί μια τέτοια αναδιάρθρωση.

Εμείς, ως ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ, αντιλαμβανόμαστε:

α) τον κοινωνικό ρόλο του Πολιτικού Μηχανικού ως επιστήμονα και όχι απλά τεχνοκράτη, επιφορτισμένου να διαμορφώνει το περιβάλλον, οικιστικό ή μη, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζει αφενός τη μη διατάραξή του και αφετέρου την ομαλή, ποιοτική και ασφαλή διαβίωση των μελών της κοινωνίας σε αυτό.

β) ότι το πτυχίο του Πολιτικού Μηχανικού πρέπει να είναι ενιαίο και γενικό. Κατά τέτοιο τρόπο ώστε αυτός να κατέχει το απαιτούμενο υπόβαθρο γνώσεων σε όλο το εύρος του αντικειμένου του προκειμένου, αφενός να μπορεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες του επαγγέλματος γνωστικά, έχοντας πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα, και αφετέρου να μπορεί να παράγει νέα γνώση με την έρευνα, σύμφωνα πάντα με τις κοινωνικές ανάγκες. Χρειάζονται μαθήματα που να του δίνουν τη δυνατότητα να αποκωδικοποιεί την πραγματικότητα. Συγκεκριμένα, τα θεωρητικά μαθήματα να μη διέπονται από τεχνοκρατισμό, αλλά να δίνουν πρόσβαση σε όλες τις προσεγγίσεις του αντικειμένου.

Όλες οι αναδιαρθρώσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Πιο συγκεκριμένα:

α) Ο νόμος Διαμαντοπούλου φτιάχνει το πλαίσιο ώστε να σπάσουν τα πτυχία μας από ενιαία 5ετή σε 3+2 χρόνια με δίδακτρα μάλιστα στα +2, διαμορφώνοντας Πολιτικούς Μηχανικούς πολλών ταχυτήτων, με αποσπασματική γνώση.

β) Το νομοσχέδιο που πέρασε χωρίς καμία προειδοποίηση την τελευταία στιγμή από την κυβέρνηση εξισώνει τα πτυχία μας με αυτά των ιδιωτικών κολλεγίων άρα και τα ήδη συμπιεσμένα επαγγελματικά μας δικαιώματα, ενώ ουσιαστικά θίγει απροκάλυπτα την έννοια της δωρεάν Παιδείας.

Να σημειώσουμε εδώ ότι είναι και οι 2 μεταρρυθμίσεις στις οποίες η οργάνωση σπουδάζουσας της ΝΔ, η ΔΑΠ είτε αδιαφόρησε είτε απροκάλυπτα προσπάθησε να σαμποτάρει τις όποιες αντιστάσεις ορθώθηκαν.

Παρόλα αυτά εμείς θεωρούμε ότι το πρόγραμμα σπουδών της σχολής των Πολιτικών Μηχανικών χρήζει αλλαγών προς την εξής κατεύθυνση:

Μείωση του αριθμού των μαθημάτων και των συνολικών ωρών διδασκαλίας ανά εξάμηνο έτσι ώστε το διαμορφωθεί ένα συμπαγές πρόγραμμα σπουδών χωρίς αλληλεπικαλύψεις μαθημάτων. Κατάργηση των ή σύμπτυξη των αλληλoεπικαλυπτόμενων.
Ενδυνάμωση της διδασκαλίας των μαθημάτων που διαμορφώνουν το επιστημονικό υπόβαθρο του Πολιτικού Μηχανικού – Μαθηματικά, Φυσική, Μηχανικές, Στατικές
Αναδιάταξη των μαθημάτων Μηχανικής και Στατικής με γνώμονα αφενός τη μεταξύ τους σύνδεση και αφετέρου τη σύνδεσή τους με την πρακτική εφαρμογή. Να περιοριστεί η ασκησεολογία και να δοθεί ιδιαίτερο βάρος στην αντίληψη της φυσικής σημασίας αυτών που διδασκόμαστε (φορείς-καταπόνηση φορέων-ροπές).
Εισαγωγή ουσιαστικών και μη υποχρεωτικών εργαστηρίων σε μαθήματα που θα έπρεπε να υπάρχει αυτό. Η σύνδεση της θεωρίας με την πρακτική και την θέαση των φαινομένων στην πραγματικότητα είναι ουσιώδης. Δεν μπορούμε να τα αντιλαμβανόμαστε όλα μέσω τύπων. περιορισμός των κατ’ επιλογήν μαθημάτων και γνωστική σύνδεση μεταξύ τους.
Περιορισμός του αριθμού των ΚΕΥ, κυρίως στις κατευθύνσεις, και γνωστική σύνδεση μεταξύ τους. Σήμερα ο φοιτητής καλείται να διαλέξει από ένα μεγάλο αριθμό υπερεξειδικευμένων μαθημάτων τα οποία προσπαθουν να καλύψουν ένα ευρύ φάσμα γνώσης χωρίς όμως να υπάρχει γνωστική συνάφεια μεταξύ τους, με αποτέλεσμα τη μη εις βάθος κατανόηση του εκάστοτε αντικειμένου.
Ενίσχυση του μαθήματος της Πολεοδομίας δεδομένου ότι ο Πολιτικός Μηχανικός οφείλει να γνωρίζει πώς αυτό που δομεί συναρτήσει του υπόλοιπου δικτύου δομικών έργων επηρεάζει συνολικά το περιβάλλον, δομημένο ή αδόμητο.
Διαμόρφωση ενός νέου σειριακού κύκλου μαθημάτων Οικονομίας, απλωμένου σε δύο-τρία εξάμηνα. Μαθήματα συνδεόμενα μεταξύ τους με λογική σειρά (εισαγωγή-έννοιες-αναλυτικά εργαλεία-θεωρίες-εφαρμογή), με βασικό κριτήριο την ευρύτερη παρουσίαση όλων των θεωρητικών προσεγγίσεων με κριτική διάθεση και όχι απλά ασκησεολογική παρουσίαση της νεοκλασικής, επικρατούσας σήμερα, θεωρίας ως μοναδικής αλήθειας.
Εισαγωγή μαθημάτων ανάπτυξης της κοινωνικής ευθύνης του μηχανικού σχετικά με την ασφάλεια τεχνικών έργων και τις συνθήκες εργασίας στα εργοτάξια.
Ενίσχυση και ενιοποίηση των περιβαλλοντικών μαθημάτων με αναδιάταξή τους. Τα περιβαλλοντικά μαθήματα θα πρέπει να δίνουν τη συναίσθηση της περιβαλλοντικής καταστροφής, των επιπτώσεων των κατασκευών στο περιβάλλον, να παρέχουν τρόπους βέλτιστης ένταξης των κατασκευών σε αυτό και να αναπτύσσουν την οικολογική συνείδηση στο Μηχανικό. Δημιουργία ενός συμπαγούς και σειριακού κύκλου μαθημάτων με λογική συνέχεια: εισαγωγή-εννοιες-μορφές ρύπανσης-αστικό περιβάλλον-τρόποι αντιμετώπισης-μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων-τεχνολογία.
Άρση των στεγανών μεταξύ των κατευθύνσεων και του κατακερματισμού του προγράμματος σπουδών με: α) ενίσχυση των μαθημάτων κορμού οι φοιτητές να διδάσκονται στο μέγιστο δυνατό βαθμό κοινά πράγματα ανεξαρτήτως κατεύθυνσης. Δημιουργία ευρύτερης κοινής γνωστικής βάσης και στο 4^ο-5^ο έτος, β)περιορισμός των κατ’ επιλογήν μαθημάτων, γ)περιορισμός ή και κατάργηση του υπερβολικά μεγάλου αριθμού μαθημάτων υπερεξειδίκευσης.
Εισαγωγή διδασκαλίας αρχών σχεδίασης σε Η/Υ στο μάθημα της οικοδομικής του 2^ου εξαμήνου.
Θέσπιση μη υποχρεωτικών απαλλακτικών εργασιών εξαμήνου όπου αυτό είναι δυνατόν. Να δίνεται η δυνατότητα επιλογής μεταξύ εργασίας και γραπτής εξέτασης.

Πιστεύουμε ότι με τις παραπάνω αλλαγές που προτείνουμε ως ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ, μπορεί να δομηθεί ένα συμπαγές πρόγραμμα σπουδών με νοηματική και γνωστική ενότητα. Ένα πρόγραμμα σπουδών που θα καλύπτει όλο το εύρος του γνωστικού αντικειμένου του Πολιτικού Μηχανικού, περιφρουρώντας ταυτόχρονα τον ενιαίο και αδιάσπαστο χαρακτήρα του πτυχίου μας. Θα τοποθετεί τον Πολιτικό Μηχανικό μέσα στον κοινωνικό σχηματισμό αναδεικνύοντας την κοινωνική και οικολογική ευθύνη του.

Θεωρούμε πως η αναθεώρηση του προγράμματος σπουδών είναι υπόθεση όλων των φοιτητών, γενικότερα όλης της ακαδημαϊκής κοινότητας της σχολής και όχι ενός σκόπιμα επιλεγμένου τμήματός της. Καλούμε όλους τους φοιτητές να συμμετέχουν στην συζήτηση που αφορά όλους μας επιτακτικά μέσω γενικών συνελεύσεων το επόμενο διάστημα και μετά τις φοιτητικές εκλογές ώστε να διαμορφωθεί μια συγκεκριμένη πρόταση του συλλόγου, η οποία είναι αυτονόητο ότι πρέπει να συζητηθεί στα όργανα της σχολής σε συνεργασία με τους καθηγητές, παρότι ο νόμος Διαμαντοπούλου μας στερεί αυτή τη δυνατότητα.