Η εξέγερση τών φοιτητών στο Πολυτεχνείο το 73’, κάνει το Νοέμβρη να ναι πάντα συνυφασμένος με την Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Αντίσταση. Να είναι συνδεδεμένος με τον δίκαιο και αυτονόητο Αγώνα για ψωμί και παιδεία. Είναι πηγή έμπνευσης και κουράγιου για την νεολαία, τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, τους λαούς του κόσμου. Είναι ο ίδιος ο αγώνας εκείνης της νεολαίας, που μας προκαλεί να σκιαγραφήσουμε την σημερινή πραγματικότητα και να αναλογιστούμε, ποια θέλουμε να ναι η δικιά μας στάση, απέναντι σ’ όσα βιώνουμε.
Είναι γεγονός ότι 45 χρόνια μετά την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, τα τότε αιτήματά τους συνεχίζουν να είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Η «μεταμνημονιακή» περίοδος μας βρίσκει όλους και όλες στην ίδια θέση με αυτήν πριν τη 18η Αυγούστου. Οι περικοπές στους μισθούς, στις συντάξεις, οι ιδιωτικοποιήσεις των επιχειρήσεων κρατικής ιδιοκτησίας και οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας είναι μόνο κάποιες από τις πρακτικές της κυβέρνησης στο πλαίσιο των πολιτικών λιτότητας που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια. Αξίζει, βεβαίως, να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρά το αριστερό-προοδευτικό της προσωπείο δεν διστάζει να δώσει εντολή για βίαιη καταστολή κινημάτων που έχουν συσταθεί από κόσμο που αντιτίθεται σε αυτές τις πολιτικές λιτότητας και παλεύει για αξιοπρεπείς όρους εργασίας αλλά και ζωής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το κίνημα κατά των πλειστηριασμών αλλά και οι εργαζόμενοι στην Cosco που χρησιμοποιούν το δικαίωμά τους στην απεργία για τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Η επίθεση αυτή, όμως, δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο και το πανεπιστήμιο. Η επίθεση αυτή, που εντείνεται με το ν. Γαβρόγλου, βάζει στο στόχαστρο την παιδεία και συγκεκριμένα το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου. Οι κουβέντες για δίδακτρα στα μεταπτυχιακά –τα οποία αποτελούν την απαρχή και για δίδακτρα στις προπτυχιακές σπουδές- αναδεικνύουν την επιδίωξη του ν. Γαβρόγλου για ένα Πανεπιστήμιο-Επιχείρηση που θα παρέχει υπηρεσίες, που θα είναι όλο και λιγότερο δημόσιες και δωρεάν. Ένα πανεπιστήμιο, που ο φοιτητής θα είναι πελάτης και η γνώση εμπόρευμα! Πέρα από αυτά, η υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων αποτελεί πλέον μία κανονικότητα. Οι ελλείψεις στο βασικό υλικοτεχνικό εξοπλισμό της σχολής είναι πάρα πολλές και δεν καλύπτονται από τον προϋπολογισμό της σχολής, με αποτέλεσμα τα κόστη φοίτησης να μετακυλίονται στις πλάτες των φοιτητών (βλ. σχεδιαστικά υλικά). Ταυτόχρονα η εισαγωγή των εργολαβιών στα πανεπιστήμια (βλ.Γευσήνους) δημιουργούν μία κατάσταση, στην οποία οι εργολάβοι θυσιάζουν την ποιότητα των παροχών τους και τις εργασιακές συνθήκες των εργαζομένων τους στο βωμό του κέρδους, κερδοφορώντας έτσι στις πλάτες των φοιτητών-τριών.
Επιπρόσθετα, η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση του ν. Γαβρόγλου έρχεται να προτείνει τη συμμετοχή των φοιτητών στη Γενική Συνέλευση Τμήματος και στην Κοσμητεία, προσπαθώντας να προσδώσει έναν πιο προοδευτικό χαρακτήρα στον νόμο, κάτι που όμως αδυνατεί να επιτύχει. Πέρα από την νομιμοποίηση του αντιδραστικού οργάνου της Κοσμητείας, που έφερε ο ν. Διαμαντοπούλου, αλλά και το πλασματικό ποσοστό συμμετοχής του 10%, ο νόμος δεν αναφέρει πουθενά την έννοια του Φοιτητικού Συλλόγου, υπονομεύοντας έτσι την υπόσταση του τις συλλογικές διαδικασίες. Μέσα σε όλα αυτά, το νέο πρόγραμμα σπουδών με τις σειρές ασκήσεων και τις προόδους σε όλα τα μαθήματα έχει συμβάλλει στην πλήρη εντατικοποίηση των σπουδών μας και στη μετατροπή του πανεπιστημίου σε ένα στείρο κέντρο κατάρτισης, όπου ο φοιτητής-τρια δεν θα βρίσκει χρόνο για κοινωνικοποίηση, πολιτικοποίηση και ενασχόληση με εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες, αλλά θα είναι υπό καθεστώς μαθητείας για το υπόλοιπο της ακαδημαϊκής του φοίτησης.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι είναι ανάγκη για την γενιά μας να απαντήσει σ’ όλα αυτά. Από το εσωτερικό των σχολών, με την διεκδίκηση ανθρώπινων ρυθμών σπουδών και ποιότητας στη γνώση που παίρνουμε, κόντρα στο Νόμο Γαβρόγλου που επιδιώκει να ‘’ξεμπερδεύει’’ με την δημόσια και δωρεάν παιδεία, οικοδομώντας την αντίσταση απέναντι στις πολιτικές λιτότητας και τον εργασιακό μεσαίωνα!!
Αν έχει κάτι να μας διδάξει η εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο είναι ότι δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο από αυτό που μας αξίζει. Και παρά τις πολυμέτωπες επιθέσεις που δέχεται η γενιά μας, εμείς απαντάμε μαζικά και συλλογικά απέναντι στην υποβάθμιση των σπουδών μας, απέναντι στο ν. Γαβρόγλου, απέναντι σε όλους αυτούς που κερδοφορούν εις βάρος μας, απέναντι σε όλους αυτούς που θεωρούν ότι θα μείνουμε άπραγοι-ες και δεν θα παλέψουμε για το μέλλον μας!!
Όλοι και όλες στη Γενική Συνέλευση την Τρίτη 13.11, στη 1:30, στο Αμφ 1,2!!
Εγκέλαδος Πολιτικών Μηχανικών 